Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν

του Σταύρου Μαλαγκονιάρη

 «Η ιστορία διδάσκει αλλά δεν έχει κανέναν μαθητή» έχει πει ο Γκράμσι και ίσως θα μπορούσε να αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ελλάδα….

Πραγματικά, η ελληνική κοινωνία είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμά- προς αποφυγή- ενός λαού, που διαιωνίζει μια σειρά από παθογένειες παρότι βιώνει τις συνέπειες τους.

Τα παραδείγματα αυτής της ελληνικής πραγματικότητας είναι πολλά. Θα σταθούμε σε ομιλία του Τιμολέοντα Φιλήμωνα, ενός διακεκριμένου δημοσιογράφου και πολιτικού του 19ου αιώνα, όπου εάν εξαιρέσουμε την καθαρεύουσα, διαπιστώνουμε ότι πολλά σημεία της αν και αναφέρονται στη τότε κυβέρνηση Χαρ. Τρικούπη, θα μπορούσαν να αναφερθούν αυτούσια και σήμερα!

Η συγκεκριμένη ομιλία έγινε, τον Δεκέμβριο του 1886, πριν ο Φιλήμων εγκαταλείψει τη κοινοβουλευτική καριέρα και στραφεί προς τον Δήμο Αθηναίων, όπου διετέλεσε (1887- 1891) δήμαρχος.

Ας δούμε, λοιπόν, ορισμένες αναφορές του  με μεγάλη επικαιρότητα:

• Για την υπέρμετρη φορολογία και τη φοροδιαφυγή:

««(…) δεν δύναμαι να συντάσσωμεν προς συστήματα πολιτικά, αναγράψαντα ως κανόνα της πολιτείας αυτών την τακτικήν αύξησιν των φόρων, και στηριζόμενα επί της εσφαλμένης, και επιστημονικώς και πρακτικώς, αρχής, ότι προς αύξησιν των δημοσίων εσόδων πρέπει να αυξάνωσι και οι φόροι, ενώ η πείρα και η επιστήμη συνηνωμέναι κατέδειξαν ότι η αρχή αυτή είναι όλως ψευδής και εσφαλμένη. Φόροι υπέρογκοι και εισαγωγικά τέλη υπέρογκα δεν κέκληνται ν’ αναπτύξωσιν την εσωτερικήν ευημερία, ής άνευ του δημοσίου ταμείου η ευεξία είναι όνειρον άντικρυς και ματαιοπονίαν. Φρονώ εντεύθεν, ότι άλλως οφείλομεν να επιδιώξωμεν του δημοσίου Ταμείου την ευεξίαν ή διατης επιβολής φόρων. Το δημόσιον δύναται να έχει καλώς, εάν οι υφιστάμενοι φόροι εισπράττωνται τακτικώς και ακριβώς, και εάν λογικαί τινές οικονομίαι επιτευχθώσιν εις τας δαπάνας».

• Για τις συλλήβδην κατηγορίες κατά βουλευτών:

«(…) εντύπωσιν μοι έκαμον αι παντοίαι ύβρεις, αι και δια του Τύπου (…) εκτοξευόμενοι κατά των Βουλευτών. (…) Δια της ύβρεως και του εξευτελισμού των βουλευτών, ηθέλησαν ν’ αναβώσι τινές εις την ύβριν αυτού του θεσμού της Βουλής, προσδοκώντες να παρασκευάσωσι την κατάργησιν αυτής, εάν ηδύναντο»

• Για τα ρουσφέτια και τους διορισμούς ημετέρων:

«(…) η δημόσια υπηρεσία ολόκληρος της Ελλάδος είναι τιμάριον των καιρούς Πρωθυπουργών και Υπουργών».

• Για τη διαφθορά

«Της συναλλαγής, της διαφθοράς της υπηρεσίας, προϊστάμενοι και δημιουργοί και κύριοι εισίν οι υπουργοί».

Τι από τα παραπάνω θέματα δεν θα απασχολούσε και σήμερα;