Ευρώπη Ισχυρή και «Τριαξονική»

Του Κώστα Πάντζιου

Ο μήνας Μάρτιος, με το που άρχισε, δεν προλαβαίνουμε να καταγράφουμε ειδήσεις. Η πρώτη και σπουδαιότερη, είναι η σταθερή πλέον πεποίθηση, ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Τραμπ αλλάζει θέσεις και αποφάσεις με έναν ρυθμό από μέρα σε μέρα. Τόσο πολύ, που οι διοικητικοί μηχανισμοί (State Department και Πεντάγωνο), να έχουν πάθει ταραχή!!! Κοντά στη φοβερή αυτή πραγματικότητα, έρχεται να προστεθεί και μία σημαντική διαπίστωση. Και αυτή είναι το ότι Τραμπ και Πούτιν συνιστούν βίους παράλληλους. Π.χ., πριν τρία χρόνια, ο Πρόεδρος της Ρωσίας ξεκίνησε έναν πόλεμο με την Ουκρανία, υπολογίζοντας ότι αντίπαλός του θα ήταν η δύστυχη αυτή χώρα και στην άμεση συνέχεια, διαπίστωσε ότι το ΝΑΤΟ δεν ήταν και τόσο «κλινικά νεκρό» (δήλωση Μακρόν, τότε), η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν και τόσο διηρημένη όπως έδειχνε, οι ΗΠΑ τότε, είχαν Πρόεδρο τον κ. Τζο Μπάιντεν, που ήταν ένα σώμα και μία ψυχή με την Ευρώπη και πραγματικός αρχηγός του Δυτικού Ελεύθερου Κόσμου.

Τρία χρόνια μετά, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ντ. Τραμπ, διακήρυξε χωρίς… υποσημειώσεις, ότι είναι σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να διαπιστώσει, αμέσως μετά, πως είναι σε σύγκρουση και με το Ηνωμένο Βασίλειο και την εμπορικά πανίσχυρη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σε δύο εβδομάδες μέσα, η ηγεσία της Ε.Ε. ψήφισε την αύξηση των δαπανών για την άμυνα των κρατών-μελών, από 1,2% μέσο όρο, στο 3% του ΑΕΠ. Και αμέσως μετά, έχουμε την είδηση από το Βερολίνο, ότι ο σίγουρος νέος Καγκελάριος της Γερμανίας κ. Φρίντριχ Μερτς, θα εξαγγείλει ευρωγερμανικό μπαζούκας 1,8 τρις ευρώ, για άμυνα και ανάπτυξη, όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Καθημερινή της Κυριακής»).

Δηλαδή, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μέσα σε δύο μήνες από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, έβαλε τις βάσεις για να γίνει η Ε.Ε. τεράστια υπερδύναμη!!! Την ίδια εβδομάδα, ο νέος Πρόεδρος της πρώτης δημοκρατικής υπερδύναμης του πλανήτη, μαζί με τον Αντιπρόεδρο, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον ταλαντούχο ηγέτη της Ουκρανίας, να λυγίσει και να υπογράψει την εκμετάλλευση των ορυκτών της χώρας του από τις ΗΠΑ και ηττήθηκαν και οι δύο (on camera, παρακαλώ!) Ο κ. Τραμπ πήγε να λυγίσει τον κ. Βολ. Ζελένσκι, ο οποίος δικαιώνει τη ρήση των αρχαίων Ελλήνων «Αρχή άνδρα δείκνυσι»… Έχει αναδειχθεί σε τεράστια πολιτική προσωπικότητα, ταυτόχρονα δε σε ασυναγώνιστη διοικητική και διαχειριστική διάνοια, αφού τρία χρόνια τώρα διαχειρίζεται με επιτυχία πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια, σε χρήμα και σε πολεμικό υλικό!!!

Και τί γίνεται τώρα; Υπάρχουν πολιτικοί και γεωπολιτικοί αναλυτές, που προβλέπουν μία ενίσχυση της δύναμης, γεωπολιτικά, της Ε.Ε, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, με αναβάθμιση της θέσης της Γαλλίας, με αναβάθμιση της ισχύος του γαλλο-γερμανικού άξονα και με έναν ακόμη «άξονα», το Ηνωμένο Βασίλειο, χώρα επίσης με πυρηνικό οπλοστάσιο, όπως  και η Γαλλία. Δηλαδή, για να τα πούμε απλά και λαϊκά, η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται από «διαξονική», «τριαξονική»!!!

Έχουμε, ευτυχώς, στον ελληνικό Τύπο, αναλύσεις γεωπολιτικές, άκρως ενδια-φέρουσες. Π.χ. κοινή είναι η πεποίθηση των αναλυτών, πως το όψιμο ειδύλλιο των ΗΠΑ με τη Ρωσία, αποσκοπεί στο να σπάσει το μπλοκ της Κίνας-Ρωσίας, που λειτουργεί κατά της Δύσης. Να το δεχτούμε αυτό. Αλλά για να γίνει αυτό, έπρεπε να κηρυχθεί «πόλεμος» των ΗΠΑ κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αυτό πού κολλάει; Έχουν διερευνηθεί από τα επιτελεία του κ. Ντ. Τραμπ οι βαθιές και ακατάλυτες σχέσεις της Κίνας με τη Ρωσία; Πολύ αμφιβάλλουμε!!! Εκτός αν ο κ. Πούτιν, που γνωρίζει πολιτική…! Αλλά ας το αφήσουμε αυτό για αργότερα…

Επί πλέον… εικάζεται πως με τη Ρωσία οι ΗΠΑ θα κάνουν μπίζνες. Γι’ αυτό και η όψιμη συμμαχία, συν βέβαια τα ορυκτά της Ουκρανίας. Να το δεχτούμε και αυτό, χάριν οικονομίας της συζήτησης που λένε!!! Γι’ αυτό άλλωστε πάμπλουτοι πολίτες στις ΗΠΑ, έχουν τρελαθεί από τη χαρά τους. Αλλά για να γίνει αυτό, έπρεπε να γίνει άνω-κάτω ο πλανήτης;

Εμείς, αγαπάμε τις ΗΠΑ και δεν θέλουμε να κακοπάθουν, διότι, εκτός των άλλων, είναι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη δημοκρατική χώρα του κόσμου. Μαζί δε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο, συναποτελούν τον Δυτικό Ελεύθερο Κόσμο. Όμως, το διοικείν έτσι, χωρίς πρόγραμμα, το πείσμα, η παρορμητικότητα, η αλαζονεία και η χαοτική ιδιοσυγκρασία, είναι επικίνδυνες συνήθειες. Ίσως όχι θανάσιμες για μία χώρα. Θανάσιμος, σίγουρα, είναι ο εμπορικός οικονομικός και γεωπολιτικός απομονωτισμός. Η ιστορία μας διδάσκει πως όποια αυτοκρατορία έπεσε σ’ αυτήν την παγίδα, απλά κατέρρευσε. Όσο μεγάλη και ισχυρή κι αν ήταν!!!