Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Ο καιρός από τις πρώτες ημέρες, θυμίζει αποκαλόκαιρο με ολίγη από Φθινόπωρο. Θερμοκρασία 22-30 βαθμούς και ένα ελαφρύ αεράκι. Ευκαιρία μετά τη καλοκαιρινή ραστώνη, να διασχίσω τον Εθνικό Κήπο, από Λ. Αμαλίας προς την Ηρώδου Αττικού, σκέφθηκε ο Νέστωρ, μονολογώντας: κάτι μπορεί να πιάσουν οι «κεραίες» μου. Σε απόμερο παγκάκι προς το γνωστό καφενεδάκι, κοντοστάθηκε καθώς «συνεδρίαζε» η Δημογεροντία.
-Παιδιά-τρόπος του λέγειν- είπε εμφατικά ο γενειοφόρος, με τη τραγιάσκα. Ευκαιρίες στη -πολιτική- ζωή (με μικρό το ζ) είναι μια δυό. Το θαύμα είναι ένα και δεν επαναλαμβάνεται. Χρειάζεται μεγάλο «πολιτικό μπόι» για ένα rebranding. Όσο κι αν μιμείται τον Α.Π. δεν τον φθάνει ούτε στο δαχτυλάκι του. Μόνον εκείνος παρουσίασε ανοδική (μέχρι διπλασιασμό) από εκλογής σε εκλογή. Το 1974 με 13,58%, το 1977 με 25,34%, το 1981 με 48,07%.

Της Ιουλίας - Φανουρίας Χιωτάκη*

Οι πρώτες ενδείξεις στην Α΄ & Β΄ Δημοτικού και τι να προσέξουν οι γονείς:
Η αρχή της σχολικής χρονιάς είναι πάντα γεμάτη χαρά, αγωνία και νέες προσδοκίες. Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού (Α΄ και Β΄) τα παιδιά βάζουν τις βάσεις για την ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά. Σε αυτή την ηλικία μπορούν να φανούν οι πρώτες ενδείξεις μαθησιακών δυσκολιών. Η έγκαιρη αναγνώριση δεν σημαίνει βιαστικά συμπεράσματα· σημαίνει ευαισθητοποίηση του γονέα ώστε να ζητήσει στήριξη και γνωμάτευση από ειδικό όταν χρειάζεται. Όσο πιο έγκαιρα εντοπιστούν οι δυσκολίες, τόσο πιο αποτελεσματική μπορεί να είναι η παρέμβαση.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Το κτήριο του «Πολιτικού Δημιουργήματος» σε κακόφημη… - τις τελευταίες δεκαετίες- πλατεία στο κέντρο της Πρωτεύουσας, απ’ έξω φαινόταν κούκλα. Από μέσα όμως το ακριβώς αντίθετο… Το έλεγες και «πανούκλα»… Στον απόηχο… σε ένα γραμμόφωνο έπαιζε ένα λαϊκό άσμα, … «πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια αγάπη που δεν ζει».
Η σκιά του εαυτού του και της ήττας έπεφτε βαριά και πηχτή. Ο κουρνιαχτός δεν είχε καταλαγιάσει. Ο λαοπρόβλητος ηγέτης φρόντισε να αποσυρθεί διακριτικά δίνοντας το «δαχτυλίδι» της διαδοχής σε ένα τύπο που τον ζύγιαζες από τη μία κι από την άλλη, σαν το ψάρι όταν ψήνεται… από τις δύο πλευρές.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Η κατάργηση κάθε φορολογικής επιβάρυνσης για οικογένειες με τέσσερα παιδιά, είναι ένα σημαντικό μέτρο, απάντηση στο δημογραφικό, που αξίζει να αναδειχθεί από το πακέτο των φορολογικών ελαφρύνσεων, που εξήγγειλε στην 89^η ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το μέτρο αυτό δεν λύνει βεβαίως το δημογραφικό πρόβλημα, που όφειλε να προβληματίσει εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό της χώρας στο σύνολό του. Αντ’ αυτού στην πολύχρωμη αριστερά, προτεραιότητα δόθηκε στους λαθραίως εισερχόμενους μετανάστες, που η σύνθεσή τους είναι νέοι αρένες και όχι οικογένειες με παιδιά που συνιστούν προφίλ στρατολογημένων, που καθοδηγούνται από συγκεκριμένους ισλαμιστές, που εμφανίζονται ως προστάτες των απανταχού μουσουλμάνων.

του Σπύρου Κουζινόπουλου 

Εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης μιας άλλης εποχής, ενενήντα οκτώ χρόνια πριν, τότε που η νεαρή ακόμη ΔΕΘ, γιόρταζε τη δεύτερη μόλις διοργάνωσή της, μετά την «πρεμιέρα» που είχε κάνει την προηγούμενη χρονιά με την έναρξη λειτουργίας της και ήταν απόλυτα επιτυχής, χάρη και στο ασταμάτητο τρέξιμο του ιδρυτή και πρώτου Γενικού Διευθυντή της, Νικόλαου Γερμανού. Εκείνη η διοργάνωση, είχε κινδυνεύσει να ματαιωθεί λόγω απεργιών αλλά και τα σχέδια ανατίναξής της από τρομοκράτες της εποχής, που ευτυχώς ματαιώθηκαν.

Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου*

Το 2004 Ελλάδα και Πολωνία είχαν σχεδόν ίδιο ΑΕΠ, κοντά στα 250 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά στη συνέχεια η Πολωνία ξεπέρασε την Ελλάδα σε όλους τους τομείς. Σήμερα το πολωνικό ΑΕΠ αγγίζει το 1 τρισ., ενώ το ελληνικό δεν έχει επανέλθει ακόμα ούτε στα επίπεδα του 2009.
Η Πολωνία, μετά το 1945, βρέθηκε υπό σοβιετική κατοχή και έως τη δεκαετία του 1990, που κατέρρευσε το ανατολικό μπλοκ, είχε κομμουνισμό ως πολίτευμα και οικονομικό σύστημα. Στα μέσα του 1980 είχαν αρχίσει να έρχονται στην Ελλάδα οι πρώτοι Πολωνοί πρόσφυγες, που γίνονταν δεκτοί με σκεπτικισμό από τους ντόπιους Έλληνες που ζούσαν τότε τον σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ με τα χρήματα της Ε.Ε., τα οποία, αντί να γίνονται επενδύσεις, πήγαιναν σε κατανάλωση και ντόλτσε βίτα.

Του Κώστα Πάντζιου

Η πρόσφατη σύναξη των τριών ηγετών, της Κίνας κ. Σι Τζινπίνγκ, του Προέδρου της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν και της Βόρειας Κορέας κ. Κιμ Γιονγκ Ουν, μας θύμισε τον αείμνηστο Καθηγητή Σάμιουελ Χάντιγκτον, που στο σχετικό βιβλίο του υποστήριζε πως οι πόλεμοι είναι συρράξεις πολιτιστικές, κατά κύριο λόγο. Και αυτό, από παλαιά, πολύ παλαιά, δηλαδή από το 490 π.Χ. Και το 480 π.Χ., όταν υπήρξε η επίθεση της Περσικής Αυτοκρατορίας εναντίον της Ελλάδας. Το πρώτο κτύπημα στους εισβολείς, τότε, το έδωσε η Σπάρτη με τους τριακόσιους του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Και την ίδια χρονιά, το δεύτερο κτύπημα δόθηκε στον Μαραθώνα από τους Αθηναίους. Δέκα χρόνια αργότερα, αποδείχτηκε πως το κτύπημα θα γινόταν τελειωτικό, εναντίον των αυταρχικών εισβολέων, στη Σαλαμίνα.

του Σπύρου Κουζινόπουλου 

Άνθρωποι της δικτατορίας τοποθέτησαν στον τόπο της εν ψυχρώ δολοφονίας του Γιάννη Χαλκίδη, το Σεπτέμβριο του 1967, περίστροφο για να αποδείξουν ότι σκοτώθηκε στη διάρκεια… «ένοπλης συμπλοκής».

Με αφορμή τη συμπλήρωση 58 χρόνων από την άγρια δολοφονία στη Θεσσαλονίκη από τα όργανα της χούντας του ήρωα του αγώνα κατά της ξενοκίνητης δικτατορίας, ο Φάρος του Θερμαϊκού αποκαλύπτει ένα απόρρητο έγγραφο των τότε εγκάθετων από τη δικτατορία  αστυνομικών αρχών Θεσσαλονίκης. Οι οποίες, επιχειρώντας να δικαιολογήσουν το  αποτρόπαιο έγκλημα που διέπραξαν και σε απάντηση του σάλου που είχε ξεσπάσει διεθνώς,  ισχυρίζονται άθλια ότι στο διαμέρισμα που κρύβονταν ο Χαλκίδης, κρατούσε στα χέρια του ένα περίστροφο, με συνέπεια δήθεν να υπάρξει ένοπλη συμπλοκή με τα όργανα της Ασφάλειας, στη διάρκεια της οποίας τάχα πυροβολήθηκε και όχι άοπλος που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ενώ προσπαθούσε να διαφύγει.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Πριν από λίγες ημέρες, στις 29 Αυγούστου ενεστώτος έτους, σε ΑΠΟΨΗ υπό τον τίτλο: Με Mahjong μοιάζει η γεωπολιτική σκακιέρα, γράφαμε: «… Ένα παιχνίδι του 19ου αιώνα της Άπω Ανατολής με κύβους που πρέπει οι παίκτες να αφαιρέσουν ανά ζεύγη, με συγκεκριμένους κανόνες και επιτρεπτές κινήσεις, με νικητή αυτό που θα αδειάσει τη «πυραμίδα» των κύβων. Το ζευγάρι, με τα χειροκροτήματα, τα ταρατατζούμ και την «νομιμοποίηση» του Βλ. Πούτιν που προέκυψε είναι Τραμπ-Πούτιν (ΗΠΑ-Ρωσία). Είναι πράγματι ζευγάρι;»

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Δεν ήταν από μικρός το πιο ήσυχο παιδί. Ο πατέρας του,  του άφηνε τα κλειδιά του αυτοκινήτου που είχαν παραλάβει μαζί από τη Λ. Συγγρού. Για να το πλύνει έξω από το σπίτι τους. Σε ένα ήσυχο προάστιο της  Αττικής, με πολλές ακόμη οδούς, χωματόδρομους. Ήταν 14 ετών και ήξερε να οδηγεί (εντελώς παράνομα).

Το αυτοκίνητο ήταν το πρώτο hatchback, το οποίο αν και Αγγλικής αυτοκινητοβιομηχανίας σχεδιάστηκε από τον διάσημο Ιταλικό οίκο Pininfarina. Γνωστό τότε ως Austin Α 40 Farina. Στα 18 του πήρε το δίπλωμα οδήγησης. Και αν και ανήσυχος, δεν είχε κάνει ζημιά. Πάσχα μιας χρονιάς μόνον, ένα Σοβιετικό «θωρηκτό» του είχε ξύσει τη πλευρά του οδηγού, καθώς ο οδηγός του παραβίασε τη προτεραιότητα, αλλά δεν κατάφερε να μην τον τσουγκρίσει…Γιατί τα λέω όλα αυτά; Και τι σχέση έχουν με τον τίτλο;