Ο συγγραφέας

O Δημήτρης Γ. Κουμπιάς γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου του 1943, από γονείς Μικρασιάτες, στη Ν. Φιλαδέλφεια. Σε ηλικία 15 χρονών –μαθητής ακόμη του Λεοντείου Λυκείου –, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, στην τοπική εφημερίδα “Φιλαδέλφεια” που είχε εκδώσει ο συντοπίτης του δημοσιογράφος Κ. Μπαζαίος και ένα χρόνο αργότερα στην εφημερίδα “Αθλητικός Κήρυξ». Επαγγελματικά ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία το 1962, όταν – φοιτητής της Παντείου, τώρα Πάντειο Πανεπιστήμιο – εργάστηκε στην εφημερίδα “Ελευθερία” του Π. Κόκκα, με δασκάλους σημαντικούς δημοσιογράφους όπως ο Γ. Ανδρουλιδάκης και ο Π. Πατρίκιος. Δεν εγκατάλειψε ωστόσο τον αθλητικό τύπο, εργαζόμενος παράλληλα στην εφημερίδα “Φως των Σπορ” και στο περιοδικό “Αθλητικά Χρονικά”. Στην “Ελευθερία”, ταυτόχρονα με τα κάθε είδους ρεπορτάζ δούλευε και ως εσωτερικός συντάκτης, για να μεταπηδήσει το 1964 στην «Ύλη», όπου και παρέμεινε μέχρι την 21η  Απριλίου του 1967, όταν η εφημερίδα έκλεισε λόγω της δικτατορίας. Το 1965 υπήρξε ανταποκριτής πέντε επαρχιακών εφημερίδων και από το 1966 – παράλληλα πάντοτε με την “Ελευθερία” – εργάστηκε και στο τμήμα ειδήσεων του ΕΙΡ, μετέπειτα ΕΡΤ. Επί δικτατορίας απολύθηκε από τις επαρχιακές εφημερίδες, που άλλες έκλεισαν και άλλες δεν χρειάζονταν ανταποκριτές στην Αθήνα, αφού δημοσίευαν λογοκριμένη ύλη, μεταδιδόμενη από το ραδιόφωνο. Λίγο αργότερα απολύθηκε και από τη ραδιοφωνία. Το 1968 εργάστηκε σε περιοδικά, ως κειμενογράφος στη διαφημιστική εταιρεία "Γνώμη" και το 1969 στην οικονομική εφημερίδα "Εξπρές". Ταυτόχρονα εργάστηκε στο περιοδικό “Οικονομική Πορεία” ως αρχισυντάκτης, με εκδότη - διευθυντή τον Ευάγγελο Ανδρουλιδάκη. Το 1970 πέρασε και πάλι στην «Ύλη», εργαζόμενος στην απογευματινή εφημερίδα “Τα Σημερινά” έως το 1974 και στη συνέχεια για ένα χρόνο στην “Απογευματινή”, την οποία εγκατέλειψε τον Ιούλιο του 1975, μετέχοντας στην ομάδα των δημοσιογράφων που με επικεφαλής τον Αλ. Φιλιππόπουλο εξέδωσαν την “Ελευθεροτυπία”. Συντάκτης ύλης αρχικά, αρχισυντάκτης από το 1976 και όσο λειτουργούσε η «Συντακτική Επιτροπή» της «εφημερίδας των δημοσιογράφων» - όπως αυτοπροσδιοριζόταν το πρωτοποριακό για την εποχή έντυπο – ήταν αιρετό μέλος και γραμματέας της Επιτροπής. Τον πρώτο χρόνο ήταν και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ· θέση από την οποία παραιτήθηκε, λόγω ασυμβίβαστου, όταν ανέλαβε την αρχισυνταξία. Από το 1982 έως το 1986 διευθυντής σύνταξης στο "Έθνος της Κυριακής". Το 1987 διευθυντής στο "Κάθε Μέρα" και το 1988 σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα "24 Ώρες". Με την έκρηξη της ελεύθερης- ιδιωτικής ραδιοφωνίας, το 1989 ανέλαβε διευθυντής ειδήσεων και υπεύθυνος ενημέρωσης του ραδιοφωνικού σταθμού "Super FM". Παράλληλα, από το 1966 έως το 1989 εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου και Εκδόσεων της Εταιρείας Λιπασμάτων του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Την ίδια θέση κατείχε και στο Diners Club από το 1981 έως τα τέλη του 1989, διευθύνοντας και το περιοδικό "Signature", που εκδιδόταν από τον πιστωτικό οργανισμό. 

Το 1989 επέστρεψε στον Οικονομικό Τύπο ως διευθυντής της εφημερίδας "Κέρδος". Το Φθινόπωρο του 1992 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της “Ναυτεμπορικής”, έως το 2004. Από το 2005 έως το τέλος του 2008 διετέλεσε εκπρόσωπος τύπου του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας του ιδρύματος. Στην εκπαίδευση άρχισε να δραστηριοποιείται το 1976, δημιουργώντας με τους Γ. Χάγιο και Σταύρο Απέργη το "Εργαστήρι Δημοσιογραφίας". Το 1989 ανέλαβε υπεύθυνος σπουδών στο τμήμα δημοσιογραφίας του Διεθνούς Ινστιτούτου Μέσων Ενημέρωσης που μετεξελίχθηκε στο αντίστοιχο τμήμα του ΙΕΚ "Ακμή" και από το 1991 έως το 1997 στο Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών Δημοσιογραφίας του "Antenna". Έχει διδάξει επίσης, ως εισηγητής, σε σεμινάρια της ΕΣΗΕΑ και του Παντείου Πανεπιστημίου. Μαθητές του, κυρίως στους χώρους δουλειάς, κατέχουν διευθυντικές θέσεις σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Συγγραφέας των βιβλίων "Ο Συντάκτης Ύλης", "Ποιος σκότωσε τη Μεγάλη Ιδέα" και του ανά χείρας, καθώς και λημμάτων της Εγκυκλοπαίδειας του Ελληνικού Τύπου, που εξέδωσε το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Στην Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, την ΕΣΗΕΑ, γράφτηκε το 1972, ενώ προηγούμενα ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, την οποία διέλυσε η χούντα τον Απρίλιο του ’67. Το 2005 - πρώτη συμμετοχή σε εκλογές της ΕΣΗΕΑ - εκλέχτηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Το 2008 ίδρυσε την παράταξη «Δημοσιογραφική Ενότητα», με την οποία μετείχε στις εκλογές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) που έγιναν το Μάιο του ίδιου χρόνου. Αναδείχθηκε πρώτος σε σταυρούς σύνεδρος της παράταξης και εκλέχτηκε μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Με την ίδια παράταξη πήρε μέρος στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ το Μάιο του 2009 και εκλέχτηκε μέλος του Προεδρείου του Δ.Σ., στη θέση του Ταμία, αναλαμβάνοντας την ίδια θέση στο Δ.Σ. του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ένωσης. Στις εκλογές για την ΠΟΕΣΥ το 2011, η «Δημοσιογραφική Ενότητα» και η «Δημοσιογραφική Μεταρρύθμιση» συνέπηξαν την παράταξη «Ενωμένοι Δημοσιογράφοι» η οποία αναδείχτηκε πρώτη δύναμη σε έδρες και ο ίδιος ανέλαβε Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας. Με τον ίδιο συνδυασμό, που πρώτευσε και στις εκλογές του 2014, εκλέχτηκε πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελλήνων δημοσιογράφων. Τον Ιούνιο του 2018 αποχωρώντας από τη διοίκηση της ΠΟΕΣΥ, πήρε μέρος στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως (ΕΔΟΕΑΠ) και εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας. Το ίδιο αξίωμα ανέλαβε και μετά τις εκλογές που έγιναν το Νοέμβριο του 2021, για την ανάδειξη της νέας Διοίκησης του Οργανισμού. Από το Μάρτιο του 2009 έως το Μάρτιο του 2018, εκπροσωπώντας τους δημοσιογραφικούς συνδικαλιστικούς φορείς, μετείχε στο Δ.Σ. του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, ως αναπληρωτής πρόεδρος.