Στα χιόνια χωρίς αλυσίδες

Με αφορμή το χιονιά των τελευταίων ημερών και τις περιπέτειες των οδηγών οι οποίοι επιχείρησαν να κυκλοφορήσουν χωρίς αντιολισθητικές αλυσίδες - που άλλοι δεν είχαν και άλλοι δεν ήξεραν πώς να τις τοποθετήσουν -, αναδημοσιεύω κείμενο μου στη Ναυτεμπορική, το Φεβρουάριο του 2022, γραμμένο πάλι με αφορμή περιπέτειες οδηγών εξ αιτίας του χιονιά . ειδικότερα τότε στην Αττική Οδό. Έγραφα μεταξύ άλλων:
… ανέτρεξα σε μια περσινή δήλωση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κ. Καραμανλή, στις 16 Φεβρουαρίου 2021, που έλεγε: «Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ακόμα έχουμε το σύστημα των αντιολισθητικών αλυσίδων. Όταν πάμε σε έναν αυτοκινητόδρομο και πρέπει να βάλουμε αλυσίδες, πρέπει να σταματήσουμε, να τις βάλουμε, να τις βγάλουμε και πολλές φορές δεν μπορούμε να τις βάλουμε και να τις βγάλουμε. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι άλλες χώρες της Ευρώπης και άλλες χώρες των βαλκανικών χωρών με κατά κεφαλήν εισόδημα χαμηλότερο της Ελλάδος έχουν νομοθετήσει τα χιονολάστιχα για συγκεκριμένο διάστημα».  

Και είχε προσθέσει: «Είμαι ανοιχτός να συζητήσω με τους αρμοδίους φορείς αυτήν την πρόταση, αλλά έχω την εντύπωση ότι πολύ σύντομα εμείς θα πάρουμε πρωτοβουλία». Προφανώς η συζήτηση αυτή δεν έγινε ή αν έγινε δεν καρποφόρησε…
Ωστόσο, ένα μήνα μετά, με το ΦΕΚ 1144/Β/14-3-2022 το υπ. Υποδομών και Μεταφορών κατέστησε υποχρεωτικό τον εφοδιασμών όλων των ΙΧ αυτοκινήτων της Ελλάδας είτε με αντιολισθητικές αλυσίδες είτε με ανάλογα αντιολισθητικά μέσα. Η απόφαση ανέφερε:
«Επιβάλλεται στους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών η υποχρέωση εφοδιασμού των οχημάτων τους με αντιολισθητικές αλυσίδες ή άλλα ανάλογα αντιολισθητικά μέσα, εφόσον το όχημα δεν φέρει ειδικά ελαστικά (χιονολάστιχα)».
Οι οδηγοί με βάση το ΦΕΚ θα πρέπει να έχουν είτε αντιολισθητικές αλυσίδες, είτε χιονολάστιχα από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο κάθε έτους, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο της χώρας. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι οδηγοί δεν χρειάζεται να έχουν τοποθετημένα τα προαναφερθέντα αντιολισθητικά στο αυτοκίνητό τους. Θα πρέπει απλά να βρίσκονται μέσα στο αυτοκίνητο (και στη συνέχεια να τοποθετηθούν) μόνο εφόσον εκδοθεί ανακοίνωση από τις κατά τόπους αρμόδιες Διευθύνσεις της Αστυνομίας ή της Τροχαίας, σε περίπτωση που οι τελευταίες θεωρήσουν ότι συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι ασφαλείας.
Στο τότε δημοσίευμα είχα παραθέσει και δυο προσωπικές εμπειρίες σχετικές με τα χιονολάστιχα. Η  πρώτη 20 χρόνια πριν, στο δρόμο προς Καλάβρυτα και η δεύτερη μερικά χρόνια αργότερα, στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην Καππαδοκία.

«…όπως σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο»
Πριν από 20 χρόνια ανηφορίζαμε με το δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιώργο Λεονάρδο προς τα Καλάβρυτα, με διαφορετικά αυτοκίνητα και κάποια στιγμή, βλέποντας  χιόνια μπροστά μας, σταμάτησα για να βάλω αλυσίδες. Δεν έκανε το ίδιο και ο Γ.Λ. γιατί πιο «προχωρημένος» από εμένα είχε «φορέσει» στο SUV αυτοκίνητό του χιονολάστιχα «όπως σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο», όπως μου είπε.
Λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω πέσαμε σε μπλόκο της Τροχαίας, που απαγόρευε την άνοδο χωρίς αλυσίδες. Και εγώ μεν πέρασα με τις αλυσίδες, ο δε Γ.Λ. υποχρεώθηκε να βάλει αλυσίδες (στα… χιονολάστιχα!) γιατί το αστυνομικό όργανο «δεν τα ήξερε αυτά, ούτε η οδηγία έγραφε κάτι για χιονολάστιχα».
Το 2016 βρέθηκα στην Καππαδοκία. Χιονισμένοι δρόμοι με πυκνή κυκλοφορία και κανένα αυτοκίνητο με αντιολισθητικές αλυσίδες. Και όταν ρώτησα πώς γίνεται αυτό, η απάντηση ήταν: «Οι αλυσίδες έχουν απαγορευθεί σε όλη την Τουρκία και είναι υποχρεωτικά τα χιονολάστιχα, από το Νοέμβριο μέχρι το Μάιο. Είναι τροχαία παράβαση η μη τοποθέτησή τους».
Αργότερα διαπίστωσα ότι όχι μόνο σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στα κράτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας – όπως η Βόρεια Μακεδονία –, τα χιονολάστιχα είναι υποχρεωτικά για συγκεκριμένους μήνες. Και απαγορεύονται οι αλυσίδες…
Μια εύκολη λύση λοιπόν για τους «αδαείς» και όχι μόνο, προφανώς είναι τα χιονολάστιχα, που πρέπει να φέρουν το εικονιζόμενο αριστερά σήμα. Είναι κατά 10-15% ακριβότερα από τα κοινά ελαστικά.
Στο σημείωμά μου, κατέληγα: Ίσως να μην είναι πρώιμη μια συζήτηση για μείωση των τιμών, στο πλαίσιο των προσπάθειών που καταβάλλονται για  οδική ασφάλεια.