Του Τάσου Παπαδοπούλου
Στην άκρως αντιφατική χώρα που ζούμε, σε μια μέρα τα είδαμε όλα. Από την ομόφωνη εκλογή στην προεδρία του Eurogroup του Κυριάκου Πιερρακάκη, μέχρι την αθλιότητα στην Εξεταστική της Βουλής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, όπου εξεταστές και εξεταζόμενοι κατέβασαν τον πήχη της θεσμικής σοβαρότητας στα τάρταρα.
Κι όλα αυτά, εν μέσω των καταλήψεων των αγροτών με τα τρακτέρ, που μετά τις εθνικές οδούς, προχώρησαν και σε εγκαταστάσεις υποδομής, όπως λιμάνια και αεροδρόμια, εν αναμονή των αποφάσεων λίαν προσεχώς, για το πακέτων των αιτημάτων τους, που ζητούν να ικανοποιήσει η κυβέρνηση.
Είναι οι δύο αντιφατικές όψεις μιας χώρας, όπου συνυπάρχουν, από την μια η πληθώρα του κόσμου που κατακλύζει το Σταύρος Νιάρχος, για να παρακολουθήσει την όπερα Τόσκα του Πουτσίνι, ή στην Παλιά Βουλή για να ακούσει τις Τέσσερις Εποχές του Βιβάλντι, κι από την άλλη οι αθλιότητες της βρωμιάς των τοίχων και των αγαλμάτων στην Αθήνα, που μουτζουρώνουν με άναρθρα συνθήματα κάποιοι για να κάνουν την πλάκα τους.
Σε ό,τι αφορά την ομόφωνη εκλογή Πιερρακάκη από τους 20, που έχουν ανά χείρας το euro, θα έλεγε κανείς ότι οδηγεί την χώρα στην πρώτη γραμμή της ευρωζώνης, που ήταν ουραγός πριν 15 χρόνια, με το ερώτημα να πλανάται στην Ευρώπη, αν έχει θέση στην οικογένεια των κατόχων του σκληρού νομίσματος.
Όμως μπορεί η πρώτη εντύπωση να είναι απόλυτα θετική, όμως τον Κ. Πιερρακάκη τον περιμένουν πολλοί σκόπελοι, που καλείται να υπερπηδήσει. Με πρώτον από αυτούς την διαχείριση των δεσμευμένων κεφαλαίων της Ρωσίας, που ξεπερνούν τα 200 δις και που είναι κατατεθειμένα σε Βελγικά πιστωτικά ιδρύματα και τα εποφθαλμιούν πολλοί παίκτες.
Με πρώτους τους Ρώσους, ακολούθως τους Αμερικανούς και τέλος εν είδει φτωχών συγγενών οι Ευρωπαίοι. Αν δει κανείς το τελευταίο σχέδιο επίλυσης του ουκρανικού, στο κεφάλαιο των παγωμένων καταθέσεων της Ρωσίας, προβλέπει εκατό δις για ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και άλλα εκατό υπό την κοινή διαχείριση ΗΠΑ - Ρωσίας.
Σε αυτό το πακέτο, αν προσθέσουμε και την προαναγγελία της εισόδου της Ουκρανίας με fast track από 1.1. 2027 στην Ε.Ε., σημαίνει άπειρα ευρωπαϊκά κονδύλια για την ανοικοδόμηση μιας κατεστραμμένης χώρας, για οικίες και υποδομές, τότε αντιλαμβάνεται κανείς, το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο.
Αμερικανοί και Ρώσοι βολεύονται να παρκάρουν την Ουκρανία στην Ε.Ε., για να αναλάβει το οικονομικό βάρος μιας και τα 100 δις είναι ψιχία, μπροστά στις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί μετά από έναν αιματηρό-kκαταστροφικό πόλεμο διάρκειας τεσσάρων ετών.
Σε αυτό το χάος αν προσθέσει κανείς και τα προβληματικά οικονομικά δύο μεγάλων χωρών όπως είναι η Γαλλία και η Γερμανία αντιλαμβάνεται εύκολα ποια βαριά καθήκοντα επωμίζεται ο νέος Πρόεδρος του Eurogroup.
Όμως την ημέρα της υπερψήφισης Πιερρακάκη στις Βρυξέλλες, Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής με τα όσα ελέχθησαν στην διάρκεια της συνεδρίασης της Πέμπτης 11.12.25 που δεν περιποιούν τιμή για το Κοινοβούλιο, που εμφανίζεται ως χαμαιτυπείο άλλων εποχών.
Από την μια οι ερωτώντες κι από την άλλη το υπό ανάκριση πρόσωπο, κατέβασαν το επίπεδο της διαδικασίας, σε διαλόγους που συναντάμε σε υπόγεια καταγώγια. Αξίζουν όλοι όσοι έπαιξαν αυτό το παιχνίδι στην αίθουσα της Επιτροπής της περιφρόνησης όλων των πολιτών, που σέβονται τον εαυτό τους και την αξιοπρέπεια τους.
Γιατί μπορεί ο ερωτώμενος να υπέπεσε σε πολλά ποινικά διωκόμενα αδικήματα, όμως και κάποιοι ερωτώντες κατέβασαν τους διαλόγους σε ανεπίτρεπτα επίπεδα.
Στις αγροτικές κινητοποιήσεις τα πράγματα έχουν εξελιχθεί άσχημα, όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για την κοινωνία. Κι αυτό, γιατί παραμονές εορτών, τα τρακτέρ που έχουν παραταχθεί στους δρόμους, που με τον όγκο τους θυμίζουν τανκς, εμποδίζουν άλλη μια εξ ίσου μεγάλη, αν όχι μεγαλύτερη κατηγορία πολιτών, να κινηθούν σε όλη σχεδόν την επικράτεια.
Η κυβέρνησης από την πλευρά της μοιάζει με θεατή που εκλιπαρεί του διαμαρτυρόμενους να μην το παρακάνουν σε παραβατικότητα, μιας και τους αφήνει να καταλαμβάνουν τα οδοστρώματα, ικετεύοντας τους, να μην κλείσουν αεροδρόμια και λιμάνια.
Ω τι κόσμος μπαμπά, θα έλεγε κανείς, βλέποντας αυτή την σχιζοφρενική κατάσταση, όπου οι καταληψίες περιμένουν να φανούν στη Νίκαια αντιπροσωπείες από όλα τα μπλόκα, προκειμένου να αποφασίσουν για τα αιτήματα τους, που θα παρουσιάσουν στην κυβέρνηση. Για την ώρα οι θιγόμενοι καλούνται να υποστούν τα μπλόκα τους.
Κι όπως όλα δείχνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν παρουσιάζουν λύσεις μεσο-μακροπρόθεσμες, αλλά μόνο εμβολειματικές, για να κλείσουν προσωρινά τα στόματα. Κανείς δεν μιλάει για αναδιάρθρωση καλλιεργειών, για μελέτες από πανεπιστήμια, καθώς και για μοντέλα που εφαρμόζονται σε Ολλανδία και Ισραήλ.
Όλο το παιχνίδι παίζεται στις επιδοτήσεις και όχι σε καλλιέργειες που θα βοηθήσουν, τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους αλιείς, να κερδίζουν πρωτογενώς από την παραγωγή και την διάθεση του προϊόντος τους.
Αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, που περί άλλα τυρβάζει και βρίσκεται στον κόσμο της, που δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματα των πολιτών, δεν κάτσουν να βρουν λύσεις, όχι του χθες, αλλά του αύριο και παραμείνουν προσκολλημένες στον πακτωλό των χρημάτων από τις Βρυξέλλες, τότε μαθηματικά θα οδηγήσουν την ελληνική γη στην ερήμωση, μιας και ουδείς νέος θα θελήσει να ακολουθήσει τους γονείς του, στο χωράφι ή στο μαντρί.
Για την ώρα το όλον πολιτικό σύστημα εμφανίζεται ανίκανο να λύσει τον γόρδιο δεσμό, τον οποίο το ίδιο έχει σφίξει, ως θανάσιμο εναγκαλισμό, των ανθρώπων της υπαίθρου…