
Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά
Πριν από τέσσερις μήνες, στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετείχα σε εκδήλωση του Δημοτικού Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου, με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Προσφυγική Παράδοση. Μετά την εισήγησή μου, τον λόγο πήρε ο ιστορικός μελετητής Κωνσταντίνος Θ. Παπαδημητρίου, αναλύοντας την Ελληνική στρατηγική εναντίον της Τουρκικής στη Μικρά Ασία, την επιτελική σχεδίαση και επιχειρησιακή δράση των αντίπαλων στρατών στη Μικρασιατική εκστρατεία, καθώς και τις διάφορες φάσεις της στρατιωτικής εμπλοκής του Ελληνικού Κράτους στον ευρύτερο χώρο της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, κατά την ταραγμένη περίοδο 1913-1923.
Τα στοιχεία που παρουσίασε με εντυπωσίασαν, του το είπα κι εκείνος με πληροφόρησε ότι περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Ο Μικρασιατικός (Ελληνοτουρκικός) Πόλεμος 1919-1923 από Διοικητική – Στρατιωτική σκοπιά, που είχε κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Διόνικος. Πήρα το βιβλίο, έμαθα πράγματα που αγνοούσα ή γνώριζα επιφανειακά, και το παρουσιάζω.