Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Οι «μέρες κρασιού και λουλουδιών» συνεχίζονταν, με αποκορύφωση την Κυριακή 30  Νοεμβρίου 1975, ημέρα που πρωτοκυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία η “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”. Ο Αλ. Φιλιππόπουλος σκέφτηκε να μπει δυναμικά στην αγορά της Κυριακής - που τη νέμονταν έως τότε τα πρωινά φύλλα -, με έβδομο φύλλο μιας απογευματινής εφημερίδας με παραλλαγμένο διακριτό τίτλο. Και το κατόρθωσε.

Επικεφαλής της έκδοσης ο Ερμόλαος Παπαταξιάρχης- αριστερά, διευθυντικό στέλεχος πολλών εντύπων, που αυτοδίκαια έγινε και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής. Η νέα εβδομαδιαία εφημερίδα στελεχώθηκε από εργαζόμενους στην “Ε”, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, ως επί της ύλης. Ωστόσο, στο τέλος του χρόνου παραιτήθηκα από το κυριακάτικο· δεν άντεξα να εργάζομαι επτά μερόνυχτα τη βδομάδα.
Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ”Ελευθεροτυπία” – ιδιοκτησίας Φιλιππόπουλου – με πανηγυρισμούς για την εφημερίδα, που ήδη χρησιμοποιούσε τον τίτλο του.

Επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής, 103^η  αύριο 13 Σεπτεμβρίου, με το τωρινό «νέο ημερολόγιο». Με το «παλαιό» - που ίσχυε τότε -, διήρκεσε από τις 31 Αυγούστου έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 1922. Αποτίνοντας φόρο τιμής στους ξεριζωμένους από τη γη της Ιωνίας, αναρτώ άρθρο του επιμελητή κειμένων και μεταφραστή Ανδρέα Παππά, που δημοσιεύτηκε στη στήλη του ΓΛΩΣΣΙΔΙΑ*, στο “Βήμα της Κυριακής”, με τίτλο «Οι Τσέται».
Ταυτόχρονα, αναδημοσιεύεται άρθρο της εφημερίδας “Εστία” για το «Πῶς ξεφύτρωσαν ἀπό τήν κουρελαρία τῆς προσφυγιᾶς βιομήχανοι, ἐργοστασιάρχες καί ἐφοπλιστές – Ζεστάναμε τήν πατρίδα μας μέ τά ἔθιμά μας – Δέν μποροῦμε νά ξεχάσουμε τόν πόνο τοῦ 1922 κάθε Σεπτέμβριο – Οἱ πικραμένες καρδιές, τά σπασμένα φτερά, τά χαμένα ὄνειρα καί οἱ πυροβολημένες ἐλπίδες». Βασίζεται «σε διήγηση τῆς Ἀγάπης Μολυβιάτη, μητέρας τοῦ Πέτρου Μολυβιάτη, γιά αὐτούς πού ἦρθαν. Γιά τούς Ἕλληνες πού ἐδιώχθησαν ἀπό τούς Τούρκους, ἀλλά ἐρχόμενοι στήν μητέρα πατρίδα, ἔφεραν τόν πολιτισμό, τίς ἐκλεπτυσμένες του συνήθειες καί τήν ἀσύγκριτη δημιουργικότητά τους. Ἔφεραν κυριολεκτικῶς νέα πνοή στήν Ἑλλάδα, οἱ ξερριζωμένοι ἀπό τίς ἀξέχαστες πατρίδες τῆς Ἰωνίας καί τοῦ Πόντου. Καί μετά ἀπό αὐτούς, οἱ ξερριζωμένοι ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη».

Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Στην προηγούμενη, δεύτερη, ανάρτηση για την έκδοση της “Ελευθεροτυπίας” πριν από 50 χρόνια, σημείωνα ότι δημιουργείται ένα κενό στην αφήγηση, με την αναφορά «στη μετά Φιλιππόπουλο εποχή», το οποίο θα γεφυρωθεί σε επόμενες αναρτήσεις. Γυρίζω λοιπόν στις «μέρες κρασιού και λουλουδιών», παραμονές και πρώτες μέρες της έκδοσης, στο καλοκαίρι του 1975, τότε που όλα μας φαίνονταν ρόδινα…
Πρώτο μέλημα η κατάρτιση Κανονισμού Λειτουργίας, του Καταστατικού με το οποίο θα λειτουργούσε η «εφημερίδα των συντακτών». Ετοιμάστηκε, εγκρίθηκε παμψηφεί από τη Συντακτική Επιτροπή και ολόκληρος, 11 φωτογραφισμένες σελίδες, δημοσιεύεται στο τέλος της σημερινής ανάρτησης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το Άρθρο 3 – πιο πάνω εικόνα, που αναφέρεται στον τίτλο της εφημερίδας.

Του Δημήτρη Γ. Κουμπιά

Ο σπουδαίος δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Γιάννης Καιροφύλας, δεν είναι πια μαζί μας. Ο συνάδελφος, ο εμβληματικός  Αθηναιογράφος, ο συνεργάτης και προπάντων  ο φίλος,  «έφυγε πλήρης ημερών» το Σάββατο 30 Αυγούστου. Τραγική συγκυρία: Μια μέρα πριν είχε «φύγει» - νικημένη από τον καρκίνο -, η πρωτότοκη κόρη  του Ντορέττα. Ο Γιάννης δεν το έμαθε· ίσως συνταξιδέψουν και ξανασυναντηθούν… Θα κηδευτούν μαζί μεθαύριο Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, 10:30 π.μ., στο Γ’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Με τον Γιάννη γνωριστήκαμε πριν από 56 χρόνια στην εφημερίδα “Τα Σημερινά” και ξαναβρεθήκαμε στην “Ελευθεροτυπία” το 1975. Με την πάροδο του χρόνου γίναμε φίλοι και ήταν από τους συναδέλφους που με ακολούθησαν, όταν αποχώρησα από την “Ε” το 1982 για να αναλάβω τη Διεύθυνση Σύνταξης του “Έθνους της Κυριακής”.

Στην τέταρτη έκδοση του “Συντάκτη Ύλης”, που κυκλοφόρησε την περασμένη Άνοιξη από τις Εκδόσεις Μπαρμπουνάκη, πρόσθεσα το κεφάλαιο Στον αστερισμό της Τεχνητής Νοημοσύνης, στο οποίο υπογραμμίζεται: Η Τ/Ν αντί να αντικαταστήσει θέσεις εργασίας, αλλάζει τη φύση τους. Εργασίες που ουσιαστικά εκτελούνται μηχανικά και χωρίς να απαιτείται «ενεργή συμμετοχή» του ανθρώπου αυτοματοποιούνται. Για παράδειγμα ένας δημοσιογράφος μπορεί να αξιοποιήσει την Τ/Ν για έρευνα και ανάλυση δεδομένων, αντί να αναλώνεται σε χρονοβόρες αναζητήσεις.
Σε επίρρωση, δυο  μήνες μετά το Reporter Magazine  Ιουλίου 2025 -περιοδικό που εκδίδεται από το https://www.reporter.gr –, σε οκτασέλιδο αφιέρωμά του με τίτλο “Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην υπηρεσία της φαντασίας”, γράφει:
Σε ό,τι αφορά τη δική μας δουλειά, τη δημοσιογραφία και τα media, ένας καλός δημοσιογράφος δεν αντικαθίσταται από την τεχνητή νοημοσύνη.