Η «ελληνική απάντηση» στον Ταρζάν
Διαβάζοντας το Σάββατο την «ιστορία των ελληνικών κόμικς από το 1940 έως σήμερα» στις «Ιστορίες», την ειδική έκδοση των Νέων, διαπίστωσα μια παράλειψη· και την αποκαθιστώ. Με γλυκιά νοσταλγία εκείνης της ηλικίας και χωρίς «πόνο από μια παλιά πληγή», όπως σημειώνει για τη νοσταλγία ο επιμελητής της έκδοσης Δημήτρης Δουλγερίδης. Στο αφιέρωμα δεν γίνεται καμιά αναφορά στο "Γκαούρ - Ταρζάν", που ήμουν αναγνώστης του πριν από… 70τόσα χρόνια. …
Για την «αποκατάσταση» και για να φρεσκάρω – ή μάλλον να τσεκάρω – τη μνήμη μου, ρώτησα το ChatGPT: «Τι γνωρίζουμε για τη σειρά "Γκαούρ - Ταρζάν" που έγραφε ο Νίκος Ρούτσος; Κυκλοφορούσε τη δεκαετία τη 1950 σε τεύχη και είχε ήρωες τον "Έλληνα" Γκαούρ", τον Ταρζάν, τις συντρόφους τους Ταταμπού και Τζέιν και το κωμικό ζευγάρι Ποκοπίκο και Χουχού». Και Το ChatGPT είπε: Ναι, έχεις πολύ σωστή εικόνα! Ας βάλουμε σε μια σειρά τα δεδομένα γύρω από τη σειρά «Γκαούρ -Ταρζάν» του Νίκου Ρούτσου.
📚 Γενικά
- Ο Νίκος Ρούτσος (1904–1984), γνωστός δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης, έγραψε στη δεκαετία του 1950 μια από τις πιο δημοφιλείς παιδικές/εφηβικές σειρές σε φυλλάδια τσέπης.
- Η σειρά ονομαζόταν «Ταρζάν – Γκαούρ» και κυκλοφορούσε σε μικρά τεύχη (βιβλιαράκια) με εξώφυλλα εικονογραφημένα.
👥 Οι Ήρωες
- Γκαούρ: ένας Έλληνας ήρωας, ρωμαλέος, γενναίος και πατριώτης, που εντάχθηκε στο σύμπαν της ζούγκλας. Αποτελεί την «ελληνική απάντηση» στον Ταρζάν* .
- Ταρζάν: ο γνωστός ήρωας του Έντγκαρ Ράις Μπάρροουζ, αλλά διασκευασμένος και ενταγμένος στην αφήγηση του Ρούτσου.
- Τζέιν: η γνωστή σύντροφος του Ταρζάν.
- Ταταμπού: μαύρη ιθαγενής φίλη της παρέας, συνοδεύει τις περιπέτειες.
- Ποκοπίκο και Χουχού: κωμικό δίδυμο, που προσέθετε ανάλαφρες, χιουμοριστικές πινελιές, κάτι που ήταν απαραίτητο στις σειρές της εποχής.
📖 Τι ιστορίες έλεγαν
- Τα τεύχη συνδύαζαν περιπέτεια στη ζούγκλα, εξωτικά στοιχεία, μάχες με άγρια ζώα, κακούς φυλάρχους και λευκούς αποικιοκράτες.
- Ο Γκαούρ ήταν πάντα το κέντρο δράσης: πιο «συμπατριώτης» για τα ελληνόπουλα της εποχής, ενώ ο Ταρζάν λειτουργούσε περισσότερο ως «παγκόσμια» φιγούρα.
- Συχνά οι ιστορίες είχαν και εθνικοπατριωτικό υπόβαθρο: ο Γκαούρ παρουσιαζόταν ως Έλληνας που υπερασπίζεται αξίες, κάτι που έκανε τη σειρά ιδιαίτερα αγαπητή.
📜 Κυκλοφορία
- Η σειρά κυκλοφορούσε κυρίως από τις εκδόσεις Ατλαντίς (Αδελφοί Πεχλιβανίδη) **.
- Εκδόθηκε σε εκατοντάδες τεύχη (σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες πάνω από 300).
- Τα εξώφυλλα ήταν ζωγραφισμένα, με χτυπητά χρώματα και τίτλους περιπετειώδεις (π.χ. «Ο Γκαούρ στη Ζούγκλα του Τρόμου», «Η Επίθεση των Καταραμένων», κ.λπ.).
🗝️ Ιδιαιτερότητες
- Ο Ρούτσος δεν περιορίστηκε στην απλή αντιγραφή του «Ταρζάν», αλλά δημιούργησε ένα μικτό μυθολογικό σύμπαν: Έλληνας ήρωας δίπλα στον Ταρζάν, χιουμοριστικά sidekicks, γυναικείες φιγούρες πιο έντονες από τα πρωτότυπα.
- Θεωρείται από πολλούς μελετητές του λαϊκού αναγνώσματος η πιο επιτυχημένη ελληνική απόπειρα προσαρμογής ξένου ήρωα σε τοπικό πλαίσιο.
- Τα τεύχη σήμερα είναι σπάνια συλλεκτικά αντικείμενα***
……………………………………………………………………………….
* Κάτι αντίστοιχο με τον Τζιμ Ανταμς (ή Δημήτρη Αδαμόπουλο), τον ελληνικής καταγωγής 18χρονο σερίφη στο «Μικρό Καουμπόυ», που είχε επινοήσει ο Πότης Στρατίκης.
** Νομίζω ότι κυκλοφορούσε από τις Εκδόσεις Άγκυρα.
*** Δυστυχώς, παρ’ ότι τακτικός και φανατικός αναγνώστης, δεν έχω ούτε ένα…