Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*
Ήταν -θαρρώ- το β΄ τρίμηνο του 1981, όταν ο διευθυντής της ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΣ Τάκης Λαμπρίας, με καλεί στο γραφείο του και μου αναθέτει ένα επιτόπιο ρεπορτάζ για τις χωματερές των εσπεριδοειδών στην Αργολίδα.
Είχε βουίξει ο τόπος, με τις "λαθροχειρίες" των καλλιεργητών εσπεριδοειδών- κυρίως πορτοκαλιών- και η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο στην τότε ΕΟΚ.
Είχε προηγηθεί στις 28 Μαΐου 1979 η υπογραφή στο Ζάππειο της πράξης προσχώρησης, με τη Συνθήκη Ένταξης να τίθεται σε εφαρμογή λίγο αργότερα την 1η/1/1981.
Το επιτόπιο ρεπορτάζ για τα πορτοκάλια, που ελάχιστα υπερώριμα ή σάπια κατέληγαν στη χωματερή, ανέδειξε ότι:
-τα μικρά αγροτικά -τότε- Datsun toy 1,5 τόνου, πριν φθάσουν στη χωματερή, περνούσαν από τη γεφυροπλάστιγγα για ζύγισμα. Στο σασί τους από τίς σούστες των πίσω τροχών μέχρι το μπροστά προφυλακτήρα δεξιά και αριστερά είχαν προσαρμοσμένους δύο σιδηροδοκους,έναν σε κάθε πλευρά.
Το αγροτικό έμφορτο με πορτοκάλια ζυγιζόταν στους 5 τόννους, τρεις και πλέον φορές το ωφέλιμο φορτίου του. Που τα έβαζαν τόσα πορτοκάλια;;
Λεπτομέρειες καημένε...μου είπε κάποιος
Άμα το λένε τα τριπλότυπα τόσο είναι το βάρος. Δεν κάνει λάθος η γεφυροπλάστιγγα.
-Το αγροτικό πήγαινε στη παρακείμενη χωματερή.
-πριν από την ταφή... όμως νομαδικές φυλές που ενδημούν στη περιοχή, ξεδιάλεγαν τα καλά τα οποία κατευθύνονταν σε λαϊκές αγορές
Έγινε τον Οκτώβριο του 1981 η ΑΛΛΑΓΗ (18/10/81) με το ΠΑΣΟΚ στη Κυβέρνηση και το Λαό στην Εξουσία (δεν είναι της παρούσης στιγμής η ανάλυση του συνθήματος. Υπουργός Γεωργίας επελέγη ο Κώστας Σημίτης.
Το κυβερνητικό τους πρόγραμμα των "100 πρώτων ημερών", του Ανδρέα Παπανδρέου, περιελάμβανε:
-τη 13η ημέρα πρόθεση για κατάργηση των ΜΑΤ (ζουν ως άλλη Λερναία Ύδρα)
- την 20η ημέρα από τις 18 του Οκτώβρη ο Κώστας Σημίτης πετυχαίνει ανώτερες τιμές για τους αγρότες ενώ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
Μετά τα πορτοκάλια, είχαμε χωματερές και για τα ΡΟΔΑΚΙΝΑ.
Εκεί στη γεφυροπλάστιγγα τα αγροτικά είχαν υπόστρωμα πέτρες και λίγα ροδάκινα να τις κρύβουν με βάρος τα ροδάκινα με τις πέτρες πέντε φορές παραπάνω.
Μετά άρχισαν οι κομπίνες με το ελαιόλαδο. Πρώτοι διδάξαντες οι Ιταλοί, που έπαιρναν το χύμα και το αζήτητο ελαιόλαδο από εμάς το εμφιαλώνανε και προσπαθούσαν να ανταγωνιστούν σε επιδοτήσεις του Ισπανούς με δικά μας λάδια που δεν έκαναν ούτε για το τηγάνι.
Ήταν η χρυσή εποχή που πολλοί επιτήδειοι αγρότες διέθεταν:
κούρσα όπως έλεγαν τα αυτοκίνητα sedan, τζιπ, αγροτικό, τρακτέρ, μοτοσυκλέτα και παπάκι κι ορισμένοι κάμπριο και κουπέ πολλών κυβικών που δεν είχαν ούτε οι μεγαλοαστοί.
Ήταν η εποχή στη συνέχεια -με όλες τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν- τα πρόβατα να τα σαλαγάνε με Πόρσε Καγιέν
Η εποχή που άνοιγαν στα σκυλάδικα (Πολιτιστικά κέντρα) τις σαμπάνιες στα πόδια της τραγουδιάρας, όπως τις έλεγαν στο καφενείο, και του ουίσκι με τα πούρα.
Με τι λεφτά;
Με τις επιδοτήσεις των "κουτόφραγκων" της Βρυξέλλας...
Τι όχι;;;;
* George L. Nikolopoulos, Journalist,email: