Του Τάσου Παπαδόπουλου
Όταν ο Τραμπ δηλώνει ότι «ίσως πρέπει να ανακληθούν οι άδειες όλων των τηλεοπτικών σταθμών, που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση», καταλαβαίνει αβίαστα κανείς ότι ζούμε σε μιαν άλλη εποχή.
Οι ελευθερίες έκφρασης, κατάκτηση των λαών εδώ και πολλές δεκαετίες και εμβληματική αναφορά του δυτικού κόσμου, εμφανίζουν όχι απλά τριγμούς, αλλά τις ταρακουνούν συθέμελα το έδαφος με πολλά ρίχτερ.
Ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου έχει για πρότυπά του, όπως όλα δείχνουν, αυταρχικούς ηγέτες, όπως είναι ο Πούτιν και ο Ερντογάν. Ο πρώτος καθάρισε με δηλητήριο, αφού πρώτα φυλάκισε στη Σιβηρία, τον πολιτικό του αντίπαλο τον Αλεξέι Ναβάλνι και ο δεύτερος φυλάκισε τον υποψήφιο για την Προεδρία στις προσεχείς εκλογές, τον Εκρέμ Ιμάμογλου.
Παράλληλα ο σουλτάνος της Άγκυρας ετοιμάζεται να αλλάξει την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χρησιμοποιώντας την δικαστική εξουσία, και να διορίσει Πρόεδρο τον προηγούμενο, που ήταν του χεριού του και ακίνδυνος αντίπαλος, στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση.
Ταυτόχρονα ακούμε τον Ερντογάν να διακηρύσσει ότι δεν είναι ούτε κατακτητής ούτε επισκέπτης στις περιοχές, που είχαν στο παρελθόν καταλάβει οι Οθωμανοί, αλλά οικοδεσπότης, με ότι αυτό σημαίνει για τα μελλοντικά του σχέδια, σε σχέση με τα σύνορα της καρδιάς του, που συχνά πυκνά επικαλείται.
Όλα αυτά τα πρωτόγνωρα συμβαίνουν εν έτι 2025, με την Ευρώπη να τα παρακολουθεί άναυδη, μιας η πολυφωνία έχει εξελιχθεί σε κακοφωνία και πλήρη ασυνεννοησία, θυμίζοντας τον πύργο της Βαβέλ.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να ζει στον μικρόκοσμό της, να μην βλέπει τον περίγυρό της, με μια υπέρμετρη πολυδιάσπαση κομμάτων δεξιά και αριστερά, με αρχηγίσκους να συνωθούνται εδώ κι εκεί, προσπαθώντας με ψευδή δεδομένα και υπέρμετρα υπερβολικές εκφράσεις, να πείσουν τους πελάτες-ψηφοφόρους, ότι τους περιμένει η γη της επαγγελίας αν τους ακολουθήσουν.
Την ώρα που σε Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, ετοιμάζονται να αναλάβουν την εξουσία δυνάμεις με ακραίες θέσεις, στην Ελλάδα τσακωνόμαστε για μικρά και ασήμαντα, με τις φωνές του λαϊκισμού να σηκώνουν κεφάλι, μιας και ψαρεύουν στους λεγόμενους αντισυστημικούς ψηφοφόρους.
Το ΚΚΕ ανενόχλητο ανεβάζει πανό για την Παλαιστίνη στην Ακρόπολη, δείχνοντας μιαν απαράδεκτη ασέβεια στο μνημείο, σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, με την λεγόμενη έννομη τάξη να το βλέπει και να σφυρίζει αδιάφορα.
Η αμετροέπεια στο ζενίθ της. Ο νόμος και η τάξη αποτελούν πολιτικά συνθήματα κενά περιεχομένου. Αν στις μέρες μας η αναρχία επικαλύψει την δημοκρατία, που απαιτεί σεβασμό και μέτρο, μιας και ‘η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου’, το επόμενο στάδιο ανατρέχοντας στην ιστορία, δεν είναι άλλο, από την διολίσθηση σε αυταρχικά καθεστώτα.
Ήδη σε πολλές χώρες, επωάζεται το αβγό του φιδιού. Σε χώρες με δύναμη και ισχύ προβάλει η νέα τάξη πραγμάτων, όπου η ισχύς θα κατισχύει του δικαίου και της μέχρι τώρα γνωστής νομιμότητας.
Βλέπουμε οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, να παρακολουθούν, χωρίς να μπορούν να επέμβουν, τα τεκταινόμενα στη Γάζα και στην Ουκρανία, επιχειρώντας να εκδώσουν, καταδικαστικά ψηφίσματα, που τα μπλοκάρουν οι Ρώσοι με το βέτο τους, σε ότι αφορά την Ουκρανία και οι Αμερικανοί με τον ίδιο τρόπο στα αντίστοιχα που αναφέρονται στη Γάζα.
Για να πετύχει μια συνάντηση με τον Τραμπ ο Ερντογάν του υποσχέθηκε αγορά 300 Μπόινγκ, που σημαίνει ότι ο σημερινός πλανητάρχης σε δύο πράγματα τείνει ευήκοον ους. Στην κολακεία που του προσέφεραν αφειδώς οι Βρετανοί και στο εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν, που του προσέφερε αφειδώς ο αυταρχικός ηγέτης της Άγκυρας.
Με αυτά τα δεδομένα, χώρες σαν την Ελλάδα που δεν διαθέτουν άπειρους πόρους, ούτε επιβλητικά παλάτια, οφείλουν να κινηθούν προσεκτικά, προκειμένου να ξεπεράσουν τις συμπληγάδες πέτρες που απλώνονται μπροστά τους.
Και στην προκειμένη περίπτωση να μην αφήσουν το σαράκι του διχασμού να κατατρώει τα σωθικά της χώρας. Δυστυχώς αρκετοί συμπολίτες μας είναι επιρρεπείς στην αρνητική προσέγγιση των πραγμάτων και με το θυμικό οδηγό, κινούνται στις πολιτικές τους επιλογές.
Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι στα σημερινά πολλά αρνητικά στοιχεία της πολιτικής ζωής, υπάρχουν και χειρότερα. Με αυτά τα δεδομένα να κινηθεί και να μην αφήνει τους κάθε λογής αγύρτες, να εμφανίζονται ως οι πολιτικοί ηγέτες, που ως δια μαγείας θα του λύσουν τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει καθημερινά.
Οι καιροί και δύσκολοι είναι και χρειάζονται δεξιοτεχνικούς χειρισμούς. Ας μην αφήσουμε τις τύχες της χώρας, σε μαθητευόμενους μάγους, που μπορεί αντί για τον λαγό μπορεί να βγάλουν από το καπέλο φωτιά και τσεκούρι...