Του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Γερακάρη
αντιπροέδρου του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ
Υπό την απειλή ότι θα κατηγορηθώ ότι ασκώ λογοκρισία στα κείμενα που αποστέλλονται στο site, αναρτώ το – … υπερβολικό για το άτομό μου – σημείωμα του Νίκου Γερακάρη, αδελφικού φίλου εδώ και 64 χρόνια. Από το 1961 που συναντηθήκαμε στην “Ελευθερία”.
Απήλαυσα τα θαυμάσια κείμενα των εκλεκτών συναδέλφων, Αντώνη Παπαγιαννίδη και Φοίβου Καρζή για το βιβλίο του Δημήτρη Κουμπιά ("Ο Συντάκτης Ύλης") και τον συγγραφέα του. Με κάλυψαν απολύτως.
Ούτε ίχνος υπερβολής για τον Κουμπιά, που θαύμαζα ανέκαθεν ως δημοσιογράφο (εσχάτως και ως συγγραφέα).
Φίλοι, πάρα πολλοί φίλοι, εδώ και 64 χρόνια, γεγονός που δεν επηρεάζει την κρίση μου. Ο Δημήτρης Κουμπιάς διέθετε πραγματικά γνώσεις και πολλά προσόντα. Ήξερε και να γράφει και να διευθύνει.
Εγώ θα αναφέρω, όμως, και δύο ακόμη ... ιδιότητές του:
1) Τη λεβεντιά (έχει αποδείξει ότι αντιστεκόταν στις πιέσεις των ιδιοκτητών των εφημερίδων που διηύθυνε).
2) Την υπέρ το δέον εργατικότητα. Αληθινός δουλευταράς.
