Οι πολιτικές καταγραφές, κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ και μετά από αυτήν, επιβεβαίωσαν με τον πιο σαφή τρόπο, ότι το όλο πολιτικό σκηνικό είναι σε πρωτοφανή ρευστότητα. Οι προσπάθειες του πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ελάχιστα προσέφεραν στο κόμμα του και στον ίδιο. Οι δε συνεντεύξεις του μετά τη ΔΕΘ, σε διάφορά ΜΜΕ, είχαν επιτέλους μια γεύση από την πολιτική πραγματικότητα, δηλαδή φάνηκε καθαρά ότι η κυβερνώσα παράταξη άρχισε να βλέπει το κομματικό σκηνικό χωρίς την απίθανη πλάνη, σύμφωνα με την οποία υπάρχει στη χώρα μία προοπτική: Να κυριαρχεί η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού απέναντι υπάρχει μια χαώδης κατάσταση. Ούτε που σκέφθηκε κανείς στο κυβερνητικό επιτελείο, ότι τίποτε δεν είναι πάντοτε αυτό που φαίνεται. Γιατί
δημιουργήθηκε αυτή η πλάνη; Από την αλαζονεία της εξουσίας, κάτι που οδηγεί συνήθως και τα πιο δυνατά μυαλά σε εφησυχασμό.
Και όμως, τα πράγματα ήταν απίστευτα απλά. Όλες οι μετρήσεις της Κοινής Γνώμης κατέγραφαν, ένα χρόνο τώρα, στασιμότητα στην πρόθεση ψήφου για τη Ν.Δ. Και στην άλλη πλευρά καταγραφόταν, πράγματι, ένας
κατακερματισμός του κομματικού σκηνικού, αλλά ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ, ωφελούνταν δημοσκοπικά από την κατάσταση αυτή. Τι συνέβαινε και τι συμβαίνει; Απλούστατα, υπήρχε και υπάρχει ένα 20% περίπου του εκλογικού σώματος, που δεν προσχωρούσε ούτε στα δύο προαναφερθέντα κόμματα, ούτε και στα απομεινάρια του πολυδιασπασμένου ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ασφαλώς, κάτι περίμενε. Με απλά λόγια, επαληθεύεται, πρώτον, ότι η φύση απεχθάνεται τα κενά. Και δεύτερον, αποδεικνύεται ήδη πως οι ψηφοφόροι στον κεντροαριστερό χώρο υπάρχουν, απλά έλειπε η προσωπικότητα που θα μπορούσαν αυτοί οι ψηφοφόροι να πιστέψουν πως είναι δυνατόν ο χώρος αυτός να επανασυσπειρωθεί.
Και εδώ μας προέκυψε η «εσχάτη πλάνη, που ήταν χείρον της πρώτης», για να θυμηθούμε το Ευαγγέλιο!!! Και αυτή ήταν το ότι ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «καμένο χαρτί», και άρα δεν πρόκειται να παίξει πλέον κανέναν ρόλο στην πολιτική ζωή.
Και έχουμε το εξής παράδοξο εν συνεχεία. Ακόμη και οι σφοδροί επικριτές του κ. Αλέξη Τσίπρα, δέχονται πλέον στην πολιτική πιάτσα, ότι ο εν λόγω πολιτικός, πριν ακόμη εξαγγείλει το κόμμα του, συγκεντρώνει το 16% στην ερώτηση ποιος πολιτικός μπορεί να εκφράσει τον πολιτικό χώρο με μεγαλύτερη επιτυχία, έναντι πολύ χαμηλών ποσοστών των ηγετών των κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, ΚΙΔΗ). Εμείς δεν γνωρίζουμε τις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Μπορούμε, όμως, να εξηγήσουμε τον εφησυχασμό του επιτελείου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη –και του ιδίου. Ο εφησυχασμός αυτός, κατά την εκτίμησή μας, οφείλεται και πάλι στην αλαζονεία της εξουσίας.
Από εκεί και μετά, δεν υπάρχει νουνεχής άνθρωπος, που να πιστεύει ότι οι ψηφοφόροι μπορούν να φοβηθούν πως η χώρα θα μείνει ακυβέρνητη. Και άρα οι ψηφοφόροι, πηγαίνοντας στις κάλπες, θα αποφασίσουν –τι να κάνουν– να βγάλουν… αυτοδύναμη τη Ν.Δ. και να έχει το κόμμα αυτό μια νέα τετραετία. Με απλά λόγια, η κοινωνική πλειοψηφία, που πλήττεται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του κ. Κυρ. Μητσοτάκη, περιμένει στη γωνία. Και θα δώσει, κατά τη γνώμη μας, την ψήφο της, με κριτήριο την εναλλακτική κεντροαριστερή πρόταση διακυβέρνησης.
Τέλος, δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή που να είναι ένα ευρύ πολιτικό σκηνικό, ευρύτατο, που να ευνοεί την πιθανή κυριαρχία ενός κόμματος, όπως η Ν.Δ., όταν πάνω από ένα χρόνο τώρα, είναι δημοσκοπικά καθηλωμένη στο 23% έως 25% (πρόθεση ψήφου).
Συμπέρασμα: Από τον επόμενο μήνα μπαίνουμε σε μόνιμη φάση κομματικών αναδιατάξεων που θα έχει ως πρώτο αποτέλεσμα να μην έχουν πρόβλημα να… πλήξουν, όσοι πολίτες ασχολούνται με το κατ’ εξοχήν συναρπαστικό «σπορ» που λέγεται πολιτική!!!