Σε μια ανακοίνωση λίγων αράδων…
Του Γιώργου Δουατζή* |
Μια λακωνική ανακοίνωση της Ένωσης Συντακτών φέρνει κάθε φορά το νέο του θανάτου ενός δημοσιογράφου. Ξαφνιάζεσαι αρχικά, μετά σκέφτεσαι τον χρόνο που περνάει με τους δικούς του ρυθμούς, αναλογίζεσαι την ηλικία αυτού που έφυγε, συνειδητοποιείς τη δική σου ηλικία και τέλος, ξέρεις ότι μια ανακοίνωση των συναδέλφων σου θα αναγγείλει στο άγνωστο κάποτε και το δικό σου τέλος.
Πολλές οι φραστικές επιλογές, όπως έφυγε οριστικά, απεβίωσε, έχασε τη μάχη για τη ζωή (συνήθως γράφουν λάθος μερικοί έχασε τη μάχη με τη ζωή, αντί με τον θάνατο), τον νίκησε ο καρκίνος και πολλά άλλα.
Μελαγχολία, επιζωγραφισμένη φωτογραφία 100Χ130 εκ
Σε μια ανακοίνωση λίγων αράδων ανακοινώνεται το τέλος μιας ολόκληρης ζωής. Άνθρωποι που συμπάθησες, αγάπησες, ερωτεύτηκες, αντιπάθησες, συνεργάστηκες, που κινδύνεψε η ζωή σου μαζί τους σε σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές, συρράξεις.
Άνθρωποι που έζησες δίπλα τους κοπιαστικά μερόνυχτα θυσιών για την έρημη την ενημέρωση, τότε που υπήρχε ακόμα η έννοια της δημοσιογραφίας και η δεοντολογία ήταν κάτι το αυτονόητο.
Άνθρωποι που μοιράστηκες και μοιράστηκαν μαζί σου εξομολογήσεις, πόνους, έρωτες, απώλειες, απουσίες, επί χρόνια στο ίδιο γραφείο μέσα σε καπνούς τσιγάρων, ήχους γραφομηχανών, τηλεφώνων που χτυπούν ακατάπαυστα, ηχηρών συζητήσεων και αντεγκλήσεων.
Άνθρωποι, δεκάδες άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, μαθαίνεις ότι δεν υπάρχουν πια από μια απρόσωπη ανακοίνωση. Και στιγμές, κοντοστέκεσαι στις αναμνήσεις με ένα χαμόγελο, αυτό της ωριμότητας, όπου δεν χωρούν αντιπάθειες και μικροψυχίες, παρά μόνον συμπόνια και γλυκειά αναπόληση όσων σε έδεναν με μια αόρατη κλωστή με τους δεκάδες που έφυγαν ή ζουν ακόμα και πάλεψαν ο καθένας με τις δικές του ικανότητες και δυνάμεις στο ίδιο μετερίζι.
* Ανάρτηση του δημοσιογράφου, συγγραφέα και ποιητή Γιώργου Δουατζή, με αφορμή τον ξαφνικό θάνατο του συναδέλφου και φίλου Μπάμπη Αγρολάμπου.
- Δημοσιεύθηκε