Η σημασία της Δημοσιογραφίας και ο ρόλος του «απεσταλμένου των ΗΠΑ» καθηγητή Olson

Αρκετοί συνάδελφοι, με αφορμή τη δημοσίευση σελίδων από το βιβλίο του Αμερικανού καθηγητή kenneth E. Olson «Μαθήματα Δημοσιογραφίας», στην ανάρτηση https://www.syntaktisylis.gr/index.php/selides/o-syntaktes-yles-kata-kenneth-e-olson,  με το κεφάλαιο που αφορά στο Συντάκτης Ύλης, μού ζήτησαν να αναδημοσιεύσω κι άλλες σελίδες. Αν είναι δυνατόν και ολόκληρο το βιβλίο.

Δεν είναι δυνατόν βέβαια, αφού πρόκειται για τόμο 280 σελίδων· ίσως μάλιστα να τίθεται και θέμα «πνευματικών δικαιωμάτων», αν και έχουν περάσει 71 χρόνια από την έκδοσή του. Ρισκάρω ωστόσο να αναδημοσιεύσω το πρώτο κεφάλαιο των «Μαθήματων» - με φωτογραφισμένες τις σελίδες, φυσικά στη γλώσσα της εποχής – που έχει τίτλο «Η σημασία της Δημοσιογραφίας και η ευθύνη του δημοσιογράφου». Στις εντός πλαισίου πέντε παραγράφους, διαπιστώνεται ότι περιλαμβάνεται και έντονη αντισοβιετική προπαγάνδα.
Ας μην ξεχνάμε ότι τότε μαινόταν ο «ψυχρός πόλεμος». Και όπως διαβάζουμε στο Google ο «Olson απέκτησε διεθνή φήμη μέσω των ταξιδιών του για λογαριασμό της  κυβέρνησης των ΗΠΑ. Το 1945, ταξίδεψε στην Αγγλία για να βοηθήσει στην ίδρυση πανεπιστημιακών μαθημάτων δημοσιογραφίας. Και το χειμερινό τρίμηνο 1952-53 πήρε άδεια από το Northwestern για το για να ταξιδέψει στην Ελλάδα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, για να βοηθήσει δημοσιογράφους αυτής της χώρας». Και κάπως έτσι προέκυψαν, οι χρήσιμες κατά τα άλλα, διαλέξεις του καθηγητή, που είχαν γίνει στην αίθουσα του Παρνασσού
Κι εφόσον είναι έτσι, φαίνεται πως η ιστορία επαναλαμβάνεται στις μέρες μας. Πρόσφατα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών απαγόρευσε την πρόσβαση στο εσωτερικό της Ρωσίας 81 ηλεκτρονικών δυτικών ΜΜΕ· ανάμεσά τους οι ιστοσελίδες της ΕΡΤ, του ΣΚΑΪ, του MEGA και του Πρώτου Θέματος. Ένα μήνα νωρίτερα η  Ευρωπαϊκή Ένωση είχε αναστείλει την «κυκλοφορία» τεσσάρων μέσων ενημέρωσης που συνδέονται με τη Ρωσία στην ΕΕ. Τότε η Μόσχα προειδοποίησε με αντίποινα.
Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου:

Το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής πάντως, στο οποίο αναφέρθηκα στην αρχή της ανάρτησης καταδεικνύεται στο κείμενο του Τάσου Κωστόπουλου στην “Εφημερίδα των Συντακτών” (https://www.efsyn.gr/themata/kryfa-hartia/439045_dimosiografia-dia-heiros-kyp}.
Με τίτλο  «Δημοσιογραφία διά χειρός ΚΥΠ» υπογραμμίζεται ότι «τη χρυσή εποχή του εθνάρχη Καραμανλή, ένα μέρος της ύλης του εθνικόφρονος Τύπου γραφόταν απευθείας από τις μυστικές υπηρεσίες». Πηγή, ο μηνιαίος απολογισμός της ΚΥΠ, για τον Ιανουάριο του 1958.  (ΓΕΝΝΑΔΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ/ΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ).