Κώστας Χαλέμος 

Ο καλός συνάδελφος και φίλος Δημήτρης Κουμπιάς, με την ευκαιρία του τελικού του Πρωταθλήματος Τύπου 2023-24 https://www.protathlimatypou.gr/index.php/en/ , σε σημείωμά του στην ιστοσελίδα https://www.syntaktisylis.gr/index.php αναφέρθηκε στην κατάκτηση του τίτλου από τις «24 Ώρες» το 1988...

 Tου Δημήτρη Παπανικολάου

Δεν με συγκινεί η παρελθοντολογία, επειδή η κάθε εποχή έχει τις προκλήσεις της, τα ενδιαφέροντα αλλάζουν όπως και οι συνθήκες, ενώ η τεχνολογία τρέχει με απίστευτους ρυθμούς. Άραγε, στη δική μας περίπτωση των συντακτών ύλης, πώς να συγκρίνεις την εποχή του μάρμαρου, της φωτοσύνθεσης με τη σημερινή του DTP και της επανάστασης στη σελιδοποίηση. Δεν μπορώ όμως να μην ανατρέξω στο παρελθόν, όσον αφορά στο περιεχόμενο δουλειάς και στη θέση του συντάκτη ύλης στη λειτουργία της εφημερίδας.

Τον περασμένο μήνα, στις 21 Μαΐου, συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από το θάνατο του Φρέντυ Γερμανού, για τον οποίο στην ανάρτηση  "Οι άνθρωποι της “Ελευθερίας” - έγραφα: Στην… πόρτα της “Ελευθερίας” συναντήθηκα με το Φρέντυ Γερμανό και το Θέμο Δασκαλόπουλο· εγώ πήγαινα κι εκείνοι έφευγαν για τη  “Μεσημβρινή” της Βλάχου, για να ξαναβρεθούμε αργότερα. Με το Φρέντυ στην “Απογευματινή”, την “Ελευθεροτυπία” και το“ Έθνος της Κυριακής”, ενώ μού έγραφε το χρονογράφημα – «φιλική συμμετοχή», άνευ αμοιβής – όταν εξέδιδα το περιοδικό “Signature”.

Ο «τακτικός επισκέπτης του site», όπως αυτοπροσδιορίζεται, Τάκης Ζαρίφης επισημαίνει ότι στο βιβλίο Ο Συντάκτης Ύλης «δεν φωτίζεται επαρκώς ο ρόλος των χαρακτών στην Τυπογραφία και ιδιαίτερα στην κατασκευή των κλισέ εκτύπωσης εικόνων». Ευκαιρία λοιπόν να μιλήσουμε για τη χαρακτική, ως συμπλήρωμα της εφεύρεσης του Γουτεμβέργιου, αποκαθιστώντας την παράλειψη.
Κατ’ αρχάς η χαλκογραφία (χάραξη πάνω σε χαλκό) επικράτησε  στην Ευρώπη το 15ο αιώνα, ταυτόχρονα σχεδόν με τις εκτυπώσεις  θρησκευτικών κυρίως βιβλίων από το Γουτεμβέργιο, το 1436, με πιο εντυπωσιακή αξιοποίηση της εφεύρεσης την εκτύπωση της Βίβλου, το 1455.

Του Τάσου Κοντογιαννίδη

Με αφορμή την αναφορά στον ακαδημαϊκό Σπύρο Μελά στην τελευταία μου ανάρτηση στις ΣΕΛΙΔΕΣ, για την πρώτη υπογραφή στην “Ελευθερία”, φίλος συνάδελφος μού έστειλε – από το αρχείο του – ένα κείμενο του επίσης συναδέλφου, δημοσιογράφου και συγγραφέα Τάσου Κοντογιαννίδη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Realnews” πριν από οκτώ χρόνια, με τη συμπλήρωση 50 ετών από το θάνατο του «δημοσιογράφου, λογοτέχνη, ηθοποιού και πάνω απ’ όλα δάσκαλου»· για τις «τελευταίες άγνωστες στιγμές του»

από το https://i-kyr.gr/

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Με τη συμπλήρωση σήμερα, 22 Μαίου, 61 χρόνων από τη στυγερή δολοφονία του Μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, Γρηγόρη Λαμπράκη, παρουσιάζει νομίζουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι απέγιναν τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολύκροτη εκείνη υπόθεση η οποία, όπως είναι γνωστό,  συγκλόνισε όχι μόνο το πανελλήνιο αλλά  και την ανθρωπότητα:

Κλείνω τη δημοσίευση απόψεων για την 100χρονη Ναυτεμπορική – προς το παρόν, ελπίζοντας ότι θα προστεθούν κι άλλες –  με κείμενα του Παναγιώτη Μήλα, γραμμένα σε διαφορετικές περιόδους και με διαφορετικά συναισθήματα. Το πρώτο, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 10 Μαρτίου 2014.

ΚΙΜΩΝ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ	ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΛΑΣ

Για την απώλεια του Χρήστου Τριήρη ανάρτησαν κείμενα ο Κίμων Στεριώτης, πρώην διευθυντής σύνταξης της  "Ναυτεμπορικής" και ο Παναγιώτης Μήλας, αρχισυντάκτης της εφημερίδας. Και των δυο οι αναρτήσεις, του πρώτου στο fb και του δεύτερου στο  https://www.catisart.gr, αποπνέουν και εκφράζουν το σεβασμό όλων μας για το συνάδελφο, ο οποίος:    

του Γιώργου Ν. Γερακάρη*

Ολυμπιακός - αρχετυπικά και παραδοσιακά - σημαίνει άγνοια κινδύνου και έλλειψη φόβου. Αυτή είναι η βαθύτερη ταυτότητά του, ανεξαρτήτως άλλων συγκυριών και συνθηκών· οικονομικοπολιτικών, διοικητικών κ.λ.π.. Παλληκαριά και δύναμη.    

in memoriam Στράτου Σεφτελή

Με το ακόλουθο συγκινητικό κείμενο, που αναδημοσιεύεται από το https://www.catisart.gr/stratos-seftelis-giorgos-galatsis-aek/, ο συνάδελφός Γιώργος Γαλάτσης αποχαιρετά το σπουδαίο δημοσιογράφο και φίλο Στράτο Σεφτελή, που έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι την Κυριακή 28 Απριλίου 2024.

Σχέσεις ιδιαιτέρως φιλικές είχε η Ελλάδα με το Ιράν επί Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλεβί. Περσία αποκαλούσαν τότε το κράτος αυτό οι περισσότεροι στην πατρίδα μας. Με την αρχαία δηλαδή ονομασία του. Οι φιλικές σχέσεις διατηρήθηκαν πάντως και όταν την εξουσία ανέλαβαν οι Αγιατολάχ, με ηγέτη τους τον Χομεϊνί. Τώρα, μετά τις τελευταίες, καθαρά πολεμικές, εξελίξεις, η Ελλάδα «καταδίκασε απερίφραστα», σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση, την επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Έπεται συνέχεια, ακόμα πιο επικίνδυνη για ολόκληρη την περιοχή. Και για την Ελλάδα φυσικά.

Στο πλαίσιο της θεματολογίας  του site – βλέπε το αναρτώμενο βιβλίο μου Ποιος σκότωσε τη Μεγάλη Ιδέα –, αλλά και θέλοντας να τιμήσω την καταγόμενη  από τη Ραιδεστό γιαγιά μου Φεβρωνία Τζώρτζη, το γένος Λυκουρή, αναδημοσιεύω από το  https://sitalkisking.blogspot.com  μέρος του άρθρου του φίλου συναδέλφου Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη

Του Δημήτρη Χατζηδημητρίου*  

Με τον Γιάννη συμπορευόμαστε 30 χρόνια τώρα.
Τότε, το φθινόπωρο του 1994, γνωρίσαμε δυο αδελφές και τις παντρευτήκαμε.
Την Ιωάννα, εγώ, σε δυο μήνες. Την Μαρίνα, ο Γιάννης, μετά από έξι χρόνια.
Οπαδός της βραδύτητας, δεν βιάζει τον χρόνο ο Γιάννης.

Φίλος συνάδελφος, συνεργάτης σε εφημερίδα που εργάστηκα τον… περασμένο αιώνα, μου έστειλε το ακόλουθο κείμενο, γραμμένο τουλάχιστον 10 χρόνια πριν, το οποίο ωστόσο δεν θέλει να υπογράψει – αν και το προσυπογράφει – «επειδή, είναι copy paste από το blog ANemos http://naftilos.blogspot.com) »,  όπως γράφει. Πρόκειται για ένα κείμενο που εάν το γνώριζα νωρίτερα, θα είχα περιλάβει μεγάλο μέρος του στο Συντάκτη Ύλης, αναφέροντας φυσικά την πηγή του στη βιβλιογραφία. Η ανάρτηση:

Μάκης Ανδρονόπουλος

Σήμερα το πρωί είχα πάει στον ΕΔΟΕΑΠ τον ασφαλιστικό μας φορέα των δημοσιογράφων και όταν τέλειωσα ανέβηκα στον όροφο της διοίκησης για να πω μια καλημέρα στον γενικό γραμματέα του Οργανισμού και φίλο Δημήτρη Κουμπιά με τον οποίο βρεθήκαμε σε τέσσερις εφημερίδες: το ΕΘΝΟΣ που ήταν διευθυντής σύνταξης στο κυριακάτικο, στις 24 ώρες, στο ΚΕΡΔΟΣ και τελικά στη Ναυτεμπορική που απόψε γιορτάζει τα 100 της χρόνια. Εκεί με προσέλαβε το 1994 από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, αρχικά ως σύμβουλο έκδοσης και μετά ως διευθυντή σύνταξης.      

 Η δουλειά μαζί του ήταν πάντα ζεστή και δημιουργική και νομίζω ότι βοήθησα στην δυναμική επανατοποθέτηση της εφημερίδας στην αγορά, διότι μέχρι τότε ήταν κυρίως εφημερίδα του λογιστηρίου και των οικονομικών υπηρεσιών και όχι του μάνατζμεντ. 

Στις ΑΠΟΨΕΙΣ θα αναρτώνται κείμενα συναδέλφων – και όχι μόνον – που θα ταιριάζουν με το περιεχόμενο του site.