Skip to main content

Αδιάβαστα παιδιά στα ολοήμερα δημόσια «αναβαθμισμένα» δημοτικά

vourgoutzis της Ιουλίας - Φανουρίας Χιωτάκη

Με τη φετινή σχολική έναρξη καθιερώνεται το σχολικό ωράριο 7 π.μ. – 5:30 μ.μ., για τα δημοτικά σχολεία της χώρας μας, με προαιρετικές την πρωινή ζώνη 7 – 8 και τη μεσημεριανή ζώνη 1:15 μ.μ. – 5:30 μ.μ. Σκοπός να εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι γονείς και να απασχολούνται δημιουργικά τα παιδιά. Ή μήπως όχι;

school 01Το ολοήμερο δημόσιο δημοτικό σχολείο σχεδιάστηκε ώστε να υπάρχουν δραστηριότητες και πρόγραμμα μελέτης μετά τη λήξη των πρωινών μαθημάτων. Αθλήματα και εικαστικές τέχνες, που όμως απουσιάζουν, λόγω έλλειψης ειδικοτήτων.

Ένας/μία δάσκαλος/α, κυρίως αναπληρωτής/τρια, αναλαμβάνει ανά εικοσιπέντε παιδιά διαφορετικών τάξεων, τη σίτιση, τη μελέτη και την απασχόλησή τους. Χωρίς ωστόσο να υπάρχουν αίθουσες κατάλληλες για ήπια χαλάρωση, με άνετα καθίσματα ή και βιβλιοθήκες διαμορφωμένες ανάλογα.

Η ύλη του πρωινού προγράμματος είναι εξαιρετικά συμπυκνωμένη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα όσο περισσότερα μαθήματα «πάρει» ένα παιδί, για το σπίτι, τόσο καλύτερα. Η σύγχρονη παιδαγωγική τάση αναπτυγμένων χωρών «ουκ εν τω πολλώ το ευ», είναι άγνωστη στην ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα.

Η κατάληξη είναι το ολοήμερο δημοτικό σχολείο, να μην μπορεί να καλύψει ούτε το 30% των εργασιών της επόμενης μέρας. Εν τέλει, οι μαθητές φεύγουν αδιάβαστοι και κουρασμένοι, χωρίς να έχουν ασχοληθεί με καμία δημιουργική δραστηριότητα, ως τις 5:30 μ.μ.

school 02Οι εργαζόμενοι γονείς φτάνουν με τα παιδιά τους στις 6 μ.μ. στο σπίτι, όντας υποχρεωμένοι να τα βοηθήσουν στο μεγαλύτερο μέρος της μελέτης για την επόμενη μέρα και να τα «τρέξουν» σε ξένες γλώσσες και δραστηριότητες, μέχρις αργά το βράδυ.

Άραγε, πόσο εξυπηρετεί το ελληνικό ολοήμερο δημοτικό σχολείο, μια εργαζόμενη οικογένεια στην πραγματικότητα;

--------------------------------------------------------------

*Η Ιουλία Φανουρία Χιωτάκη είναι δασκάλα γενικής και ειδικής αγωγής, πτυχιούχος του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακά στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία από το Neapolis University Πάφου και στην Ειδική Αγωγή από το Πανεπιστήμιο Frederick της Κύπρου. Έχει συμμετάσχει σε δημοσιευμένη επιστημονική έρευνα, για το επαγγελματικό στρες των εκπαιδευτικών και έχει ειδικευτεί, σε ετήσιο μεταπτυχιακό σεμινάριο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Διοίκηση Σχολικών Μονάδων. Από το 2004 εργάζεται στην εκπαίδευση, ενώ από το 2022 υπηρετεί ως δασκάλα ειδικής αγωγής σε Τμήμα Ένταξης, σε δημόσιο δημοτικό σχολείο.

  • Δημοσιεύθηκε