ΚΙΜΩΝ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ	ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΛΑΣ

Για την απώλεια του Χρήστου Τριήρη ανάρτησαν κείμενα ο Κίμων Στεριώτης, πρώην διευθυντής σύνταξης της  "Ναυτεμπορικής" και ο Παναγιώτης Μήλας, αρχισυντάκτης της εφημερίδας. Και των δυο οι αναρτήσεις, του πρώτου στο fb και του δεύτερου στο  https://www.catisart.gr, αποπνέουν και εκφράζουν το σεβασμό όλων μας για το συνάδελφο, ο οποίος:    

του Γιώργου Ν. Γερακάρη*

Ολυμπιακός - αρχετυπικά και παραδοσιακά - σημαίνει άγνοια κινδύνου και έλλειψη φόβου. Αυτή είναι η βαθύτερη ταυτότητά του, ανεξαρτήτως άλλων συγκυριών και συνθηκών· οικονομικοπολιτικών, διοικητικών κ.λ.π.. Παλληκαριά και δύναμη.    

in memoriam Στράτου Σεφτελή

Με το ακόλουθο συγκινητικό κείμενο, που αναδημοσιεύεται από το https://www.catisart.gr/stratos-seftelis-giorgos-galatsis-aek/, ο συνάδελφός Γιώργος Γαλάτσης αποχαιρετά το σπουδαίο δημοσιογράφο και φίλο Στράτο Σεφτελή, που έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι την Κυριακή 28 Απριλίου 2024.

Του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Γερακάρη  αντιπροέδρου του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ

Σχέσεις ιδιαιτέρως φιλικές είχε η Ελλάδα με το Ιράν επί Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλεβί. Περσία αποκαλούσαν τότε το κράτος αυτό οι περισσότεροι στην πατρίδα μας. Με την αρχαία δηλαδή ονομασία του. Οι φιλικές σχέσεις διατηρήθηκαν πάντως και όταν την εξουσία ανέλαβαν οι Αγιατολάχ, με ηγέτη τους τον Χομεϊνί. Τώρα, μετά τις τελευταίες, καθαρά πολεμικές, εξελίξεις, η Ελλάδα «καταδίκασε απερίφραστα», σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση, την επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Έπεται συνέχεια, ακόμα πιο επικίνδυνη για ολόκληρη την περιοχή. Και για την Ελλάδα φυσικά.

Στο πλαίσιο της θεματολογίας  του site – βλέπε το αναρτώμενο βιβλίο μου Ποιος σκότωσε τη Μεγάλη Ιδέα –, αλλά και θέλοντας να τιμήσω την καταγόμενη  από τη Ραιδεστό γιαγιά μου Φεβρωνία Τζώρτζη, το γένος Λυκουρή, αναδημοσιεύω από το  https://sitalkisking.blogspot.com  μέρος του άρθρου του φίλου συναδέλφου Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη

Του Δημήτρη Χατζηδημητρίου*  

Με τον Γιάννη συμπορευόμαστε 30 χρόνια τώρα.
Τότε, το φθινόπωρο του 1994, γνωρίσαμε δυο αδελφές και τις παντρευτήκαμε.
Την Ιωάννα, εγώ, σε δυο μήνες. Την Μαρίνα, ο Γιάννης, μετά από έξι χρόνια.
Οπαδός της βραδύτητας, δεν βιάζει τον χρόνο ο Γιάννης.

Φίλος συνάδελφος, συνεργάτης σε εφημερίδα που εργάστηκα τον… περασμένο αιώνα, μου έστειλε το ακόλουθο κείμενο, γραμμένο τουλάχιστον 10 χρόνια πριν, το οποίο ωστόσο δεν θέλει να υπογράψει – αν και το προσυπογράφει – «επειδή, είναι copy paste από το blog ANemos http://naftilos.blogspot.com) »,  όπως γράφει. Πρόκειται για ένα κείμενο που εάν το γνώριζα νωρίτερα, θα είχα περιλάβει μεγάλο μέρος του στο Συντάκτη Ύλης, αναφέροντας φυσικά την πηγή του στη βιβλιογραφία. Η ανάρτηση:

Μάκης Ανδρονόπουλος

Σήμερα το πρωί είχα πάει στον ΕΔΟΕΑΠ τον ασφαλιστικό μας φορέα των δημοσιογράφων και όταν τέλειωσα ανέβηκα στον όροφο της διοίκησης για να πω μια καλημέρα στον γενικό γραμματέα του Οργανισμού και φίλο Δημήτρη Κουμπιά με τον οποίο βρεθήκαμε σε τέσσερις εφημερίδες: το ΕΘΝΟΣ που ήταν διευθυντής σύνταξης στο κυριακάτικο, στις 24 ώρες, στο ΚΕΡΔΟΣ και τελικά στη Ναυτεμπορική που απόψε γιορτάζει τα 100 της χρόνια. Εκεί με προσέλαβε το 1994 από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, αρχικά ως σύμβουλο έκδοσης και μετά ως διευθυντή σύνταξης.      

 Η δουλειά μαζί του ήταν πάντα ζεστή και δημιουργική και νομίζω ότι βοήθησα στην δυναμική επανατοποθέτηση της εφημερίδας στην αγορά, διότι μέχρι τότε ήταν κυρίως εφημερίδα του λογιστηρίου και των οικονομικών υπηρεσιών και όχι του μάνατζμεντ. 

Στις ΑΠΟΨΕΙΣ θα αναρτώνται κείμενα συναδέλφων – και όχι μόνον – που θα ταιριάζουν με το περιεχόμενο του site.