Δύο βετεράνοι της Ναυτεμπορικής γράφουν για το Χρήστο Τριήρη και όχι μόνο…

ΚΙΜΩΝ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ	ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΛΑΣ

Για την απώλεια του Χρήστου Τριήρη ανάρτησαν κείμενα ο Κίμων Στεριώτης, πρώην διευθυντής σύνταξης της  "Ναυτεμπορικής" και ο Παναγιώτης Μήλας, αρχισυντάκτης της εφημερίδας. Και των δυο οι αναρτήσεις, του πρώτου στο fb και του δεύτερου στο  https://www.catisart.gr, αποπνέουν και εκφράζουν το σεβασμό όλων μας για το συνάδελφο, ο οποίος:    

Γεννήθηκε το 1925 στη Σπάρτη και ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Το 1946 ξεκίνησε να εργάζεται ως διορθωτής σε εκδοτικούς οίκους, ενώ το 1950 άρχισε τη δημοσιογραφική του καριέρα στη διόρθωση της εφημερίδας "Μάχη". Ως διορθωτής εργάστηκε επίσης στις εφημερίδες "Καθημερινή", "Αυγή", "Μεσημβρινή", "Εστία" και στη "Ναυτεμπορική" από το 1961. Το 1968 πέρασε στο ρεπορτάζ, πάντοτε στη "Ναυτεμπορική" έως τη συνταξιοδότησή του,  για να καθιερωθεί στη συνείδηση όλων ως πρύτανης των οικονομικών συντακτών.
Ωστόσο στις αναρτήσεις που ακολουθούν, έμμεσα ο Στεριώτης και σαφέστερα ο Μήλας, δεν μιλούν μόνο για το χαμό του συναδέλφου…

Στεριώτης: Όταν οι εφημερίδες ήσαν πολύ "αυστηρά πανεπιστήμια"

Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα ότι "έφυγε" ο Χρήστος Τριήρης, ένας πολύ Μεγάλος Δημοσιογράφος που επιβλήθηκε με τις τεράστιες γνώσεις και τον πολύ υψηλό επαγγελματισμό του. Ήταν τόσο καλός στη δουλειά ώστε με τις παρατηρήσεις του επέβαλε στο Υπουργείο Οικονομικών να αλλάζει Νομοσχέδια λόγω των ανακριβειών που περιείχαν και των συγχύσεων που επέφεραν!!!    
Ήταν άριστος γνώστης της γλώσσας, καθώς ήταν και διορθωτής στις καλλίτερες εφημερίδες της εποχής. Με συγκίνηση θυμάμαι τις "μονομαχίες" του με τον Γιάννη Αγγούρη για το ετυμολογικό λέξεων... Ήταν η γενιά των δημοσιογράφων που εργάσθηκαν κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες τηρώντας απαρέγκλιτα τις Αρχές της Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Εμένα - κάποτε νεαρό δημοσιογράφο - με έμαθε να γράφω τις ειδήσεις με μεγάλη ακρίβεια και απόλυτη σαφήνεια... Ο τρόπος και το αποτέλεσμα της εργασίας του ήταν τέτοιο που σε μάθαινε να αναζητάς την "ακρίβεια της είδησης" και όχι το... "γέμισμα σελίδων".
Ο Χρήστος Τριήρης ήταν ένας πραγματικός "γκουρού της Δημοσιογραφίας", λακωνικός και απόλυτα συγκεντρωμένος για την προετοιμασία των κειμένων του που αποτελούσαν "ευαγγέλιο" για τη "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ", τη μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα.
Για να τα καταφέρει, όμως, έπρεπε να κάνει ρεπορτάζ σε βάθος και να βελτιώνει συνεχώς τις επιδόσεις του στο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Τα κείμενά του ήσαν πρότυπα ακρίβειας και "οδηγοί" για ολόκληρη την αγορά. Πολλοί αναγνώστες έπαιρναν τηλέφωνο για να ρωτήσουν τον ίδιο τον Τριήρη λεπτομέρειες για φορολογικούς Νόμους. Έτσι, δημιουργήθηκαν Εφημερίδες που δημιουργούσαν Αξίες για τους Αναγνώστες.     
Αγαπητέ Δάσκαλε Χρήστο Τριήρη σε ευχαριστώ πολύ για όσα μου πρόσφερες και μου δίδαξες.
Δημοσιογράφοι σαν τον Χρήστο Τριήρη δημιούργησαν τον Ελληνικό Τύπο με τις μεγάλες κυκλοφορίες. Ήταν η εποχή που οι Εκδότες επέλεγαν με αξιοκρατικά κριτήρια τους συντάκτες, ενώ που απαιτούσαν από τους δημοσιογράφους ήθος, αξιοπρέπεια και σκληρή - υπεύθυνη εργασία. Όπου παραγκωνίσθηκαν αυτές οι Αρχές της Δημοσιογραφίας ήταν επόμενο βάλουν λουκέτα οι εφημερίδες,

Η ανάρτηση του Π. Μήλα, από τις δυο που προανέφερα, έγινε  για το Χρ. Τριήρη δυο μέρες μετά το θάνατό του, στις 13 Σεπτεμβρίου 2021 με τίτλο:

Κύριε Χρήστο Τριήρη, σας ευχαριστούμε για όσα μας διδάξατε…

Ο Χρήστος Τριήρης, τρίτος από αριστερά,  με την παλιά φρουρά της «Ν». Εκ δεξιών του, στη φωτογραφία του 1993, Ηρακλής Κόφφας, Χρήστος Μπέλλος. Αριστερά, Γιάννης Αγγούρης, Νίκος Σαρανταένας, Σωτήρης Αράπης.

Ακόμα κι όταν οδηγήθηκε στη συνταξιοδότηση ο Χρήστος Τριήρης εξακολουθούσε να είναι άτυπος σύμβουλος σε αρκετούς συναδέλφους στη «Ναυτεμπορική». Εκείνη την εποχή – στα μέσα της δεκαετίας του ’90 – το internet δεν είχε εξελιχθεί. Έτσι για κάθε απορία ένα τηλεφώνημα στο σπίτι του ήταν αρκετό για να λυθούν απορίες και να δοθούν λύσεις και κατευθύνσεις.       
Ο κύριος Τριήρης, ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις δημοσιογράφων. Ήταν μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια, ήταν ένα …μυρμήγκι που μάζευε ασταμάτητα πολύτιμους σπόρους ενημέρωσης. Ο κύριος Χρήστος, συγκέντρωνε αριθμό τον αριθμό, γράμμα το γράμμα, λέξη τη λέξη, φράση τη φράση και έστηνε κάθε ημέρα δυο με τρεις σελίδες που δεν υπήρχαν σε καμία άλλη οικονομική εφημερίδα: Προσφορές σε διαγωνισμούς. Διακηρύξεις – ανακοινώσεις – πωλήσεις.   
Όταν ακούει κάποιος σήμερα ότι αυτό ήταν το αντικείμενο της καθημερινής του ενασχόλησης, ίσως γυρίσει από την άλλη πλευρά για να ξεστομίσει το απαξιωτικό: Ε! και;
Την απόφαση για την κατάργηση αυτών των σελίδων την πήραν οι σπουδαγμένοι με τα διδακτορικά, τα μεταπτυχιακά και τις διατριβές. Την απόφαση την πήρε η διοίκηση της εφημερίδας. Ήταν απόφαση αμετάκλητη.     
Εκείνα τα χρόνια έφευγα από το γραφείο μου, στον 4ο όροφο της «Ν» πάντα μετά τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά το FAX της εφημερίδας μετά τις 12 λειτουργούσε σαν …πολυβόλο. Σελίδες επί σελίδων.       
Στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Κάποια στιγμή όμως μπήκα στον πειρασμό να διαβάσω κάποια από αυτά τα FAX. Ήταν όλα από συνδρομητές της εφημερίδας. Αρκεί να σας πω ότι τότε η «Ναυτεμπορική» με τους συνδρομητές της ήταν στις τρεις πρώτες εφημερίδες στον πίνακα της κυκλοφορίας. Οι 9 στους 10 λοιπόν ζητούσαν να διαγραφούν από τη λίστα των συνδρομητών.         
Ο λόγος; Δεν έβρισκαν πια τις σελίδες του Χρήστου Τριήρη. Μάλιστα δεν έγινε ποτέ αντικατάστασή του μιας και η Διοίκηση δεν θεωρούσε απαραίτητο αυτό το υλικό. Οι δημοσιογράφοι μιλούσαν σε ώτα μη ακουόντων      .
Επειδή παρέδιδα εγώ την επομένη ημέρα τα FAX στους διοικούντες, ζητούσα και την άποψή τους για την κατά συρροή διαγραφή των συνδρομητών. Ούτε που νοιάστηκαν ποτέ.
Το αποτέλεσμα; Το είδαμε τα χρόνια που ακολούθησαν: Η παρέα των διοικούντων – όχι οι δημοσιογράφοι – οδήγησαν την εφημερίδα σε άλλα χέρια. Είχαν ένα θησαυρό και τον άφησαν να γλιστρήσει από τα χέρια τους ως η άμμος της θαλάσσης.      
Δημοσιογράφοι σαν τον Χρήστο Τριήρη  – μετρημένοι στα μισά δάχτυλα του ενός χεριού – έπρεπε να μείνουν στη «Ναυτεμπορική» για μια ολόκληρη ζωή. Είναι σαν να θέλεις να κινήσεις ένα αυτοκίνητο με …νερό. Γίνεται; Δεν γίνεται.      
Όμως τα B.Eng., τα M.Sc. και τα MBA είχαν άλλα «πιστεύω» και άλλους στόχους. Οι διοικούντες τη «Ναυτεμπορική» – που δεν είχαν φυλλομετρήσει ποτέ το δημιούργημα του Πάνου και του Τζώρτζη Αθανασιάδη – δεν ήθελαν να μπλέκουν στα πόδια τους εραστές του ονείρου σαν τον Χρήστο Τριήρη… Έτσι τον οδήγησαν βιαίως στην απόσυρση.    
Κύριε Χρήστο, σας ευχαριστούμε για όσα μας διδάξατε…

Στα 97^α  γενέθλια

Ο ίδιος, σε ανάρτηση στο https://www.catisart.gr, με αφορμή τα 97^α γενέθλια της "Ν", έγραψε:  Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021. Έτος 97ο. Αριθμός φύλλου 27.466: Η «Ναυτεμπορική» γιορτάζει τα 97^α γενέθλιά της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και ενώ «διεμερίσαντο τά ιμάτιά της εαυτοίς και επί τον ιματισμόν της έβαλον κλήρον», οι δημοσιογράφοι εξακολουθούν να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για να τιμήσουν το όνομα της ιστορικής εφημερίδας.
Κάτι που δεν έκαναν εκείνοι που είχαν το χρέος και εκείνοι που διοίκησαν με προκλητική αδιαφορία. Όλοι αυτοί κατάφεραν με την απραξία τους να μετατρέψουν σε καρυδότσουφλο το «θωρηκτό» που «ναυπήγησε» ο Πάνος Αθανασιάδης και ο αδελφός του Τζώρτζης. Ευτυχώς οι δημοσιογράφοι μάχονται ακόμα με πίστη για την τελική νίκη…