Η πικρή ιστορία μιας εφημερίδας και οι Ολυμπιακοί που δεν έγιναν

του Γιώργου Μέρμηγκα *

Με αφορμή κάποιες σκέψεις (χλωμές ελπίζω) που γίνονται στο Συριζα για να δοθεί η ΑΥΓΗ σε χέρια ιδιώτη, να θυμίσω τη μικρή πικρή ιστορία της πρωτοποριακής απογευματινής εφημερίδας Η ΠΡΩΤΗ που γεννήθηκε το 1986 στο όνομα της τότε, πολιτικής σύμπραξης ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ. στον Συνασπισμό (Φλωράκης- Κύρκος) και πέθανε το Σεπτέμβρη του 1990 στα χέρια του μεγάλο εργολάβου και εντολοδόχου του ΚΚΕ Χρήστου Καλογρίτσα.

Και κυρίως για να τονίσω ότι ποτέ η Αριστερά δεν είχε σχέσεις στοργής με τα δικά της έντυπα και τα ΜΜΕ. Ακόμη και το κάστρο του ΚΚΕ του Περισσού πούλησε στο τέλος σε ιδιώτη τον πολύ καλό Ρ/Σ 902.

Ήταν, λοιπόν, βράδυ της 18ης Σεπτέμβρη του 1990 και όλοι, από τον τελευταίο διευθυντή της εφημεριδάς Παύλο Τσίμα μέχρι τον τελευταίο συντάκτη είχαμε κρεμαστεί από τα χείλη του...Χουάν Αντόνιο Σάμαρανγκ.

Ναι, του προέδρου της ΔΟΕ που θα ανακοίνωνε το όνομα της πόλης που θα έπαιρνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996. Και βεβαίως τα μεγάλα Ολυμπιακά έργα που ορέγονταν κατασκευαστές και εργολάβοι της διαπλοκής

" Αν πάρει η Αθήνα τους αγώνες συνεχίζουμε κανονικά και θα πάρετε και αύξηση. Αν όχι η εφημερίδα κλείνει αύριο" μας είχε πει νέτα σκέτα ο Καλογρίτσας και εγώ, ως εκπρόσωπος της εφημερίδας στην ΕΣΗΕΑ το ανακοίνωσα στα παιδιά επίσημα.

Κρεμαστήκαμε όλοι στις τηλεοράσεις:" Και οι ολυμπιακοί Αγώνες πηγαίνουν στην Α..." δεν πρόλαβε να πει ο Σάμαρανγκ και έγινε ο χαμός από γέλια παλαμάκια και φωνές. Στην Αθήνα, πού αλλού;

Σε λίγο όμως έπεσε παγωμάρα:  "Στην Ατλάντα..." απόσωσε ο γέρος.

Αντίο Ολυμπιακά έργα με Καλογρίτσα, αντίο ραγισμένε Συνασπισμέ, αντίο ΠΡΩΤΗ...

Μοιρολογώντας κάτσαμε όλοι και γράψαμε ό,τι μας κατέβαινε στο κεφάλι.

Την άλλη μέρα βγήκε το τελευταίο εκπληκτικό συλλεκτικό φύλλο της ΠΡΩΤΗΣ που, κατά κοινή ομολογία ήταν η πιο όμορφη αισθητικά, η πιο καινοτόμα και με τους καλύτερους συντάκτες εφημερίδα που κυκλοφόρησε ποτέ στη χώρα.

Ηθικό δίδαγμα:

Όταν μια εφημερίδα μπλέξει με κόμματα που διαθέτουν έστω ψήγματα πολιτικής ηθικής και δεν ομνύουν στα μαύρα ,με κάθε λογής εργολάβους και πολιτικές σκοπιμότητες την τρώει η μαρμάγκα..

Υ.Γ. για ιστορία και κάποιους άλλους της Κουμουνδούρου:

Ο πασίγνωστος Καλογρίτσας αποδείχθηκε, τότε σε εμάς ένας υπέροχος εργοδότης, εξοφλώντας άμεσα όλα τα δεδουλευμένα, αποζημιώσεις 5 ετών, μας χάρισε τις γραφομηχανές και μας παραχώρησε το κτίριο με πληρωμένα νοίκια 3 μηνών, μπας και βρούμε χρηματοδότη.

Όμως όλα τα εκδοτικά τσακάλια περίμεναν στη γωνία για να μοιραστούν τα, διόλου ευκαταφρόνητα, κυκλοφοριακά ιμάτια της ΠΡΩΤΗΣ...

Και εμείς, απογοητευμένοι, μετατρέψαμε την εφημερίδα σε.. χαρτοπαιχτική λέσχη για να πνίξουμε το πόνο μας...

*Ανάρτηση του συναδέλφου στο fb.