ΠΑΣΟΚ: Η γεύση του ανεκπλήρωτου

*του Κώστα Πάντζιου

Είχε-δεν είχε ο εκπληκτικά αυτοκαταστροφικός πολιτικά κ. Στ. Κασσελάκης, κατόρθωσε και αυτή την εβδομάδα, να «καπελώσει» την επικαιρότητα, η οποία φυσικό ήταν να ανήκει στον δεύτερο γύρο της εκλογής για νέα ηγεσία στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Και δεν είναι μόνον αυτό. Είναι και κάτι πιο ευρύτερο πολιτικά, θεσμικά και κοινωνιολογικά. Και αυτό είναι η σκληρή αντιπαράθεση, γενικά, της εκδοχής της πολιτικής τύπου Life Style και της πραγματικής ως έννοια και ανθρώπινη δραστηριότητα. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο, που θέλει επιστημονική διερεύνηση.

Προς το παρόν, θα πάμε στην προοπτική της εκλογής της Κυριακής. Κατά την άποψή μας, σημασία έχει το τι σημαίνει τελικά το νέο στην ηγεσία ενός κόμματος. Δηλαδή, το κατά πόσο πρόκειται για μέγεθος με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο και κατά πόσο αποτελεί μία «εντύπωση», ένα ψυχολογικό δεδομένο ή μία κινητήρια δύναμη αλλαγής των πολιτικών δεδομένων, άρα και της προοπτικής ενός κόμματος. Στην περίπτωση κατά την οποία επανεκλεγεί ο κ. Ν. Ανδρουλάκης, η πορεία του κόμματος ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα είναι λίγο-πολύ γνωστή και αρκετά προβλέψιμη. Στην περίπτωση που εκλεγεί Πρόεδρος την Κυριακή ο κ. Χάρης Δούκας, τότε τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Δηλαδή, εννοούμε πως ο κ. Δούκας είναι εκ των πραγμάτων κοντά στην έννοια της «αλλαγής» –θετικό αυτό– αλλά θα χρειαστεί να αποδείξει μετά τους πρώτους ενθουσιασμούς, το κατά πόσο έχει, ως νέος αρχηγός, θέσεις που να υπερβαίνουν την σχεδόν στασιμότητα του κόμματος, κατά την περίοδο της προηγούμενης ηγεσίας. Και μάλιστα αυτό θα πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα, διότι κατά τα φαινόμενα, θα έχουμε κάλπη για εκλογή νέας Βουλής, πολύ πιθανόν την προσεχή άνοιξη!!!
Και εδώ είναι που φτάνουμε στην ουσία των πραγμάτων. Και αυτή είναι, το κατά πόσον ο νέος αρχηγός θα αποσπάσει κάποιον αριθμό ψήφων από ψηφοφόρους που περιμένουν κάτι διαφορετικό από αυτό που αποδοκίμασαν στις Ευρωεκλογές και που συνεχώς αποδοκιμάζουν, μήνα με το μήνα, δημοσκοπικά. Αυτό είναι το ένα στοιχείο. Το άλλο είναι το πώς –και πόσο γρήγορα– η νέα ηγεσία του κόμματος θα «κεφαλαιοποιήσει» την σταθερή παράμετρο της εν μέρει ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του κ. Ν. Ανδρουλάκη, με τη «νοσταλγική» μαγεία που εξέφρασε η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, για το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, με την ανανεωτική και φρέσκια «αύρα» που εξέπεμψε με επιτυχία ο κ. Π. Γερουλάνος.
Και σε τελευταία ανάλυση, υπάρχει περίπτωση να μεταβληθεί το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του 13,5% σε πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική πολιτική σκηνή ή θα παραμείνει ένα κόμμα με μοναδική προοπτική την δεδομένη μικρή δύναμή του, ώστε όποτε χρειαστεί να συμμετάσχει, όπως είναι, σε μια κυβέρνηση συμμαχική, του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου. Κατά τον έναν χρόνο που πέρασε από την κάλπη των Ευρωεκλογών, αυτό δεν συνέβη, παρά το γεγονός ότι ο γειτονικός ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. χόρευε στους ρυθμούς του απολιτικού κ. Στ. Κασσελάκη, διαλυμένος και δυστυχισμένος!!! Και στην ουσία, πολιτικά και κο9μματικά ανύπαρκτος!!!
Το συμπέρασμα είναι ότι, την Κυριακή, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με όποιο εκ των δύο προσώπων βρεθεί στην κορυφή, μπαίνει σε μία νέα πολιτική αναμέτρηση με τον εαυτό του και την κοινωνία, με τις ευχές όλων των πολιτών αυτής της χώρας, που θέλουν κόμματα που να βλέπουν το μέλλον και με τη μεγάλη ευθύνη της ηγεσίας του να εργαστεί σκληρά, για να επιτύχει άνοδο της δημοτικότητας του κόμματος.
Με αυτή την έννοια και μόνον, αποκτά ενδιαφέρον η επαναληπτική εκλογή της προσεχούς Κυριακής!!! Πιο απλά, με την προοπτική ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κατορθώνει να απαλλαγεί από την… παραπολιτική αντίληψη της πολιτικής του κ. Στ. Κασσελάκη, τότε θα έχουμε ένα κόμμα με πρόσβαση στη μεγάλη μάζα των κεντροαριστερών ψηφοφόρων και ταυτόχρονα, αν εκλεγεί την Κυριακή ο κ. Χ. Δούκας, ένα ΠΑΣΟΚ που θα μπορεί να αναβαθμίσει τα ποσοστά του. Αυτό θα είναι το «νέο» στην πολιτική σκηνή.