Της  Ελένης Σπανοπούλου *

Κλασική «Αντιγόνη» πάντως δεν είδαμε. Αλλά το απολαύσαμε! Είμαι δύο χρόνια μεγαλύτερη από το φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου που κλείνει φέτος τα 70 του χρόνια. Είδαν πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές του κόσμου, όλο αυτό τον καιρό και ακόμα περισσότερα, στη γειτονιά του Φεστιβάλ.

Από το 1975 παρακολουθώ και καλύπτω δημοσιογραφικά, ανελλιπώς τις παραστάσεις του φεστιβάλ στην Επίδαυρο και αρκετές από τις παραστάσεις του, στο Ηρώδειο.

του Σπύρου Κουζινόπουλου

O σκελετός ενός ακόμη εκτελεσμένου στο Γεντί Κουλέ πολιτικού κρατούμενου της περιόδου του Εμφυλίου, εντοπίστηκε στον κρανίου τόπο εκτελέσεων, πίσω από τις πρώην φυλακές Επταπυργίου, ανεβάζοντας σε 47 τον αριθμό των εκτελεσμένων κομμουνιστών που τα οστά τους βρέθηκαν εκεί μέχρι σήμερα από τον Νοέμβριο του 2024, όταν άρχισαν οι εργασίες ανάπλασης στη μικρή πλατεία Εθνικής Αντίστασης των Συκεών από τον εκεί Δήμο.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Πολλοί είναι εκείνοι που παριστάνουν το ψόφιο κοριό  για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Στις εύλογες απορίες κάθε καλόπιστου, που ζητά λογικές απαντήσεις, επιχειρούν συνήθως να κάνουν συμψηφισμούς, ή το χειρότερο να σφυρίζουν κλέφτικα.
Όμως οι αποκαλύψεις μέσω των διαλόγων των εμπλεκομένων, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών σε ότι αφορά το επίδικο, που δεν είναι άλλο από την κομπίνα των βοσκοτόπων, σε περιοχές απομακρυσμένες από τον τόπο δραστηριότητας του υποτιθέμενου κτηνοτρόφου.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Çırağan Palace Palace Kempinski, 5-8/10/2006 4ος όροφος
Δωμάτιο με θέα: στην τεραστίων διαστάσεων πισίνα και στο Βόσπορο.
Σχεδόν 20 χρόνια πριν. Ήταν η 4η ή 5η φορά που επισκεπτόμουν την Κωνσταντινούπολη.
Μετά από μια εξαιρετική βραδιά, που τα είχε όλα, μέ άλλους συναδέλφους (οικονομικούς συντάκτες), επιστρέφουμε στα δωμάτιά μας, λίγο πριν ανατείλει ο Ήλιος.

Του Γιώργου Ν. Καραμανλή*

Ας είμαστε ειλικρινείς: η τεχνητή νοημοσύνη μπήκε στις ζωές μας αθόρυβα, σαν αθώο update στο κινητό. Στην αρχή μάς βοηθούσε να διαλέξουμε emoji και να γράψουμε «Καλημέρα» χωρίς να πατήσουμε τίποτα. Τώρα γράφει άρθρα, συνθέτει μουσική, φτιάχνει φωτογραφίες που δεν τράβηξε κανείς και -μην το πεις δυνατά- κάνει και ψυχανάλυση καλύτερα από μερικούς ανθρώπινους ψυχαναλυτές.

 Γιάννης Κυριακόπουλος

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη*

Το 2024 η Ε.Ε. είχε 57 εκατ. πρόβατα και 10 εκατ. κατσίκια, δηλαδή 1,7% και 1,6% λιγότερα από το 2023. Αυτά δίνει η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Αν το πιάσουμε από το 2014, οι πληθυσμοί των προβάτων μειώθηκαν κατά 9,4% και των αιγών κατά 16,3%. Σε όλη την Ε.Ε. η τάση είναι πτωτική.
H Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στας Ευρώπας στον αριθμό προβάτων με 7.774.172 από 7.994.140 το 2023, με τη δεύτερη Ιρλανδία να έχει σχεδόν τα μισά. Στις κατσίκες, χάσαμε περισσότερες, πατριώτη. Από 2.836.064 το 2023 έμειναν 2.576.743. Στην Κρήτη των 8.336 τετραγωνικών χιλιομέτρων εμφανίστηκε το 2024 ζωικό κεφάλαιο 7.812.923 αιγοπροβάτων.

της Ιουλίας - Φανουρίας Χιωτάκη*

«Ένα σημαντικό βήμα προς την παροχή ασφαλούς και προσβάσιμου πόσιμου νερού σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο - και λειτουργεί οπουδήποτε υπάρχουν υδρατμοί στον αέρα -, αποτελεί η δημιουργία ενός υψηλής τεχνολογίας συλλέκτη, από το Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (MIT)». Για τον καινοτόμο συλλέκτη νερού διάβασα στο επιστημονικό περιοδικό Nature Water, το αναδημοσιεύω γιατί το βρήκα πολύ ωραίο και ελπίζω να βγει και αληθινό. Το νερό λιγοστεύει δραματικά στον πλανήτη…

Του Πάνου Φ. Κακούρη *

Ο τελευταίος υπουργός που παραιτήθηκε, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, σε αυτή τη χώρα ήταν ο Μαυρογιαλούρος και αυτός ήταν σε κινηματογραφικό σενάριο στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο».

Βάσει σεναρίου, ήταν πολιτικός με ξεχωριστό ήθος και φιλότιμο και καθότι έντιμος, παραιτήθηκε όταν διαπίστωσε ότι τρωγόπιναν οι σύμβουλοί του σε βάρος των κρατικών ταμείων, σε βάρος των κατοίκων των χωριών, τους οποίους περιέπαιζαν για τις προτεραιότητες κατασκευής των έργων, και σε βάρος του ίδιου.

 
Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Ήταν -θαρρώ- το β΄ τρίμηνο του 1981, όταν ο διευθυντής της ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΣ Τάκης Λαμπρίας, με καλεί στο γραφείο του και μου αναθέτει ένα επιτόπιο ρεπορτάζ για τις χωματερές των εσπεριδοειδών στην Αργολίδα. 

Είχε βουίξει ο τόπος, με τις "λαθροχειρίες" των καλλιεργητών εσπεριδοειδών- κυρίως πορτοκαλιών- και η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο στην τότε ΕΟΚ.

Του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Γερακάρη 
αντιπροέδρου του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ

Υπό την απειλή ότι θα κατηγορηθώ ότι ασκώ λογοκρισία στα κείμενα που αποστέλλονται στο site, αναρτώ το – … υπερβολικό για το άτομό μου – σημείωμα του Νίκου Γερακάρη, αδελφικού φίλου εδώ και 64 χρόνια. Από το 1961 που συναντηθήκαμε στην “Ελευθερία”.

Απήλαυσα τα θαυμάσια κείμενα των εκλεκτών συναδέλφων, Αντώνη Παπαγιαννίδη και Φοίβου Καρζή για το βιβλίο του Δημήτρη Κουμπιά ("Ο Συντάκτης Ύλης") και τον συγγραφέα του. Με κάλυψαν απολύτως.
Ούτε ίχνος υπερβολής για τον Κουμπιά, που θαύμαζα ανέκαθεν ως δημοσιογράφο (εσχάτως και ως συγγραφέα).

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι ρητορικό. Και η απάντηση είναι δυστυχώς καταφατική. Το άλογο (α-λογο=άνευ λόγου) είναι ενα τετράποδα θηλαστικό, από τα πιο έξυπνα του πλανήτη, το οποίο στερείται λόγου (α-λογο) που δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί, να συζήτηση να διαπραγματευτεί.

Πάμε προς "κατάργηση" του συνταξιοδοτικού καθεστώτος, όπως το γνωρίσαμε εδώ και δεκαετίες; Ναι, πάμε σε συνεχή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Με τον αέρα του νικητή εμφανίστηκε στη Χάγη ο Τραμπ την επομένη της κατάπαυσης πυρός, ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν. Επέβαλε τους όρους, που ανάμεσα στ άλλα ήταν: μικρά κείμενα - γιατί βαριέται να διαβάζει και μικρή διάρκεια της συνόδου των 32 του ΝΑΤΟ - γιατί δεν αντέχει να ακούει ατέρμονες συζητήσεις.
Οι ευρωπαίοι από την πλευρά τους, σαν άτακτα παιδιά, άκουσαν τα εξ αμάξης από το νέο παγκόσμιο αυτοκράτορα, τον daddy κατά Ρούτερ, που έκανε το show του, όχι μόνο εντός των τειχών της συνόδου, αλλά και εκτός αυτής, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που ακολούθησε, μιλώντας με ανοίκειο τρόπο  απέναντι σε δημοσιογράφους.

με αλλαγή φορολογικής κλίμακας και αυξήσεις στη μεσαία τάξη

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Οι κινηματογραφικές αίθουσες παλαιότερα έδιναν με αφίσες «Ραντεβού το Σεπτέμβριο». Στις ημέρες μας τα βλέμματα -το μήνα αυτό- είναι στραμμένα στη ΔΕΘ.

Εκεί όπου ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, -μετά τη καλοκαιρινή ραστώνη- εξαγγέλλει τις πολιτικές της επόμενης χρονιάς και τις αλλαγές που προτίθεται να φέρει .

Ανάμεσα σ' αυτές -καθιερωμένα πλέον- είναι η οικονομική πολιτική.

Είναι τα μέτρα που θα φέρει πρό και μετά από το Προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, για να "ανακουφίσει" ορισμένες τάξεις, που ενώ διακρίνονται για τη συνέπεια τους, εξακολουθούν να αποτελούν "φορολογικά υποζύγια".

Της Μαρίας Δεδούση*

Επειδή δεν μας φτάνανε όλα τα άλλα, τις τελευταίες ημέρες διαχέεται και μια κινδυνολογία, ότι το Ιράν, λέει, θα χτυπήσει την Ελλάδα, επειδή υπάρχει η βάση στη Σούδα κι εκεί έχουν οι Αμερικανοί αεροπλάνα, και τα λοιπά. Επειδή στις ημέρες που ζούμε δεν υπάρχουν βεβαιότητες, ας δούμε λίγο πόσο ρεαλιστικός είναι αυτός ο κίνδυνος.

Του Πολυμέρη Βόγλη*

Παρά την έκρηξη του ενδιαφέροντος για τη δεκαετία του 1940, τα τελευταία 25 χρόνια και ενώ έχουμε μια σειρά από μελέτες για θέματα που αποτελούσαν ταμπού για πολλές δεκαετίες (όπως οι δωσίλογοι, οι εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ ΕΛΑΣ και Ταγμάτων Ασφαλείας,  οι μειονότητες), το θέμα των πολιτικών κρατουμένων είχε μείνει στο περιθώριο.
Το βιβλίο του Σπύρου Κουζινόπουλου με αφορμή την μελέτη του Γεντί Κουλέ φέρνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το θέμα των εκτελέσεων, σε μια συγκυρία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κατάλληλη: τους τελευταίους μήνες ανακαλύφθηκαν γύρω από το Γεντί Κουλέ ομαδικοί τάφοι με σκελετούς εκτελεσθέντων πολιτικών κρατουμένων.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Με τις πολεμικές επιχειρήσεις αντί να μειώνονται να διευρύνονται αγγίζοντας τα όρια μιας ευρύτερης σύρραξης, η πολιτική σκηνή στην  Ελλάδα, που ζει και βιώνει τον μικρόκοσμό της, περί άλλα τυρβάζει. Οι Ρώσοι από την μια κτυπούν την δυτική Ουκρανία, ενώ οι Ισραηλινοί όπως είχαν προαναγγείλει, επιτέθηκαν με 200 αεροπλάνα  στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και στην καρδιά της Τεχεράνης.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Η σκακιέρα της Μέσης Ανατολής εδώ και δεκαετίες είναι ένα θέατρο πολεμικών χτυπημάτων, ένα πεδίο βαμμένο στο αίμα αθώων ανθρώπων, ενας ανηλεής πόλεμος μέχρι τελικής εξόντωσης και συνεπώς τελικής επικράτησης.

Μετά τον Σάχη, η διαδοχή στην ανώτατη εξουσία των Αγιατολάχ, έχει εμπεδωθεί στη παγκόσμια συνείδηση, ως η μάχη μέχρι εσχάτων, όχι μόνον για την επικυριαρχία στη πολύπαθη αυτή περιοχή, αλλά και στην αποτροπή του κινδύνου και της απειλής για πυρηνικό όλεθρο στο πλανήτη από το καθεστώς του Ιράν.

Μόνον που, όπως σχολιάζουν έγκυροι παρατηρητές, το Ιράν και ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ, (Σαχ από το Σάχης) φαίνεται να έχει μείνει μόνος στρυμωγμένος και απειλούμενος -προσωπικά-  στη γωνία της σκακιέρας με το Ισραήλ πρωτίστως και της Δύσης συνεπικουρούσης σε ένα ΣΑΧ  (στα Περσικά شاه ) ΜΑΤ, τουτέστιν “Ο Βασιλιάς είναι αβοήθητος” [σ.σ. όχι όμως ακόμη νεκρός].

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Το ότι στον Εθνικό Κήπο, κακείθεν του Μεγάρου Μαξίμου και του Προεδρικού Μεγάρου, οι διαβάτες ακούνε τα τιτιβίσματα από πουλάκια που παρεπιδημούν στα πέριξ...είναι αλήθεια. Αλήθεια είναι πως ο περαστικός που σταματά να ξαποστάσει στο γνωστό καφενεδάκι του Κήπου επι της Ηρώδου Αττικού, όλο και κάποιες κουβέντες μπορεί να πιάσουν οι κεραίες του.

Επίσης αλήθεια είναι για να υπάρχει ένα Κόμμα χρειάζονται τρία δεδομένα: Αρχείο, Ταμείο και Αρχηγός(ΑΤΑ). Ακριβώς αυτό που ακούστηκε πρόσφατά σε "μυστικό δείπνο" στο σπίτι της Λούκας Κατσέλη και όπως είχε διατυπωθεί από τον Αντ. Λιβάνη, στενό συνεργάτη του Α. Παπανδρέου.

Της Μαρίας Δεδούση*

 Θα μου επιτρέψετε κατά παραβίαση του κανόνα που λέει «δεν μιλάμε για τους εαυτούς μας», να σας μιλήσω για τους εαυτούς μας, εμάς, τους ανθρώπους που φροντίζουν για την ενημέρωσή σας, τους δημοσιογράφους. Τους Έλληνες δημοσιογράφους, συγκεκριμένα. Στις 5 Ιουνίου απεργούσαμε. Θα πείτε τώρα, ώχου, δεν μας παρατάς με τα δικά σας, έχουμε τα δικά μας. Σωστό. Μόνο που «τα δικά μας» αφορούν και τα δικά σας άμεσα. Και ανάποδα. Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι ακόμη και για εμάς, που είμαστε επαγγελματίες και πολύ έμπειροι, η επισήμανση των fake news και ο διαχωρισμός τους από την πραγματικότητα έχουν καταντήσει πολύ δύσκολα. Βομβαρδιζόμαστε, εξίσου με εσάς, από χιλιάδες ψέματα, πολλά πιο αληθοφανή και από την ίδια την αλήθεια, από εικόνες, βίντεο και «ειδήσεις» που φτιάχνονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη, από κάθε είδους «αφηγήματα», περίτεχνα πλασαρισμένα. Είναι πονηροί κι επικίνδυνοι οι καιροί. Από πού να πιαστείς; 

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Την εποχή που αλλάζει ριζικά η μορφή του πολέμου, με τα drones να παίζουν στις μέρες μας πρωταγωνιστικό ρόλο, κάποιοι στη χώρα μας εξακολουθούν να μάχονται με σφεντόνες. Από τη μια οι πραγματικοί πόλεμοι αναδεικνύουν τα νέα οπλικά συστήματα, που η Ελλάδα πριν από δύο και πλέον δεκαετίες τα είχε στα πόδια της και τα κλώτσησε, κι από την άλλη οι μάχες στο εσωτερικό μέτωπο, που περί άλλα τυρβάζουν. Μπορεί λίγοι να το γνωρίζουν, όμως είναι γεγονός ότι τα drones ως πτητικό μέσο υψηλής αξίας το πρωτοπαρουσίασαν Έλληνες ερευνητές. Τότε η Ελλάδα το έβαλε στα αζήτητα, με αποτέλεσμα άλλοι,  και στην προκειμένη περίπτωση οι εξ ανατολών γείτονές μας, να προβλέψουν την αξία του και σήμερα να την έχουν προάγει σε μια σημαντική πολεμική μηχανή.

Του Αντώνη Βόμβα*

Στη διάσκεψη του Μονάχου τον περασμένο Φεβρουάριο ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, κ. Βανς, υποστήριξε ότι η ελευθερία του λόγου βρίσκεται σε υποχώρηση στην Ευρώπη. Επικαλέστηκε συγκεκριμένα παραδείγματα: την ακύρωση από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας του πρώτου γύρου των εκλογών για την ανάδειξη προέδρου, τις αστυνομικές έρευνες στη Γερμανία κατά προσώπων για αναρτήσεις λόγου μίσους και βίας κατά γυναικών στο διαδίκτυο, την καταδίκη από σουηδικό ποινικό δικαστήριο ενός προσώπου για προσβολή της μουσουλμανικής κοινότητας, μεταξύ άλλων, με το κάψιμο του Κορανίου, την καταδίκη από αγγλικό ποινικό δικαστήριο ενός προσώπου για παραβίαση του νόμου περί απαγόρευσης διαμαρτυριών εντός της «προστατευόμενης ζώνης» γύρω από μια «κλινική άμβλωσης», τη διανομή ενημερωτικών επιστολών για το περιεχόμενο νομοθετικών περιορισμών από την τοπική κυβέρνηση της Σκοτίας σε πολίτες που διαμένουν σε τέτοιες «προστατευόμενες ζώνες».

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Στην πορεία του ιστορικού χρόνου, πολλοί λαοί και έθνη, που ανέπτυξαν αξιοσημείωτο πολιτισμό, εξαφανίστηκαν υποκύπτοντας σε ποικιλόμορφους κατακτητές. Η μακραίωνη πορεία του ελληνισμού έχει για κύριο χαρακτηριστικό  την γλώσσα, που έρχεται από το μακρινό παρελθόν και φτάνει στις μέρες μας. Όμως αυτή την κρίσιμη περίοδο της παγκόσμιας ανισορροπίας, όπου αρχές και αξίες καταπατούνται, ή ρίχνονται στον κάλαθο των αχρήστων, η επιβίωση ενός μακραίωνου έθνους, όπως είναι το ελληνικό, τίθεται υπό αμφισβήτηση.

Της  Ελένης Σπανοπούλου

Αυτό που θέλω να καταγράψω είναι η βαριά περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε ένα ζωτικό κομμάτι των ΗΠΑ , όπως η Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Όμως υπάρχει ακόμη μια Αμερική που σέβεται τον εαυτό της.

«Σωπαίνουμε όταν τα παιδιά κοιμούνται. Όχι όταν τα σκοτώνουν. Είναι χρέος μας να μιλήσουμε!» Μια Μάνα, που έχασε την κόρη της στην τραγωδία των Τεμπών, μιλά για τα νεκρά παιδιά στη Γάζα. Μόλις τελείωσα με μια γρήγορη ματιά την ανασκόπηση των ειδήσεων από την πατρίδα και είδα την ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού στα κοινωνικά δίκτυα.

Σκληρό Κυριακάτικο ξύπνημα για μένα στην Νέα Υόρκη. Κι όχι μόνο γιατί η επίκληση μια μάνας για την σκληρή πραγματικότητα στην Παλαιστίνη συγκλονίζει. Είναι σκληρό, γιατί μου υπενθυμίζει ότι βρίσκομαι στις ΗΠΑ, τη χώρα, που υποσχέθηκε να δώσει τέλος στη βαρβαρότητα του πολέμου, ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Κι ακόμα περιμένει…

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου*

Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν από την ΡΑΑΕΥ, επιβεβαίωσαν πλήρως δύο προηγούμενες αναφορές μας για τα "μπλέ, πράσινα, κίτρινα" κλπ τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος και τις έξυπνες επιλογές

Το μέσο όφελος όσων επέλεξαν τα μπλε σταθερά τιμολόγια από την αρχή του χρόνου, οφελήθηκαν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 200€.

Αν ο Νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης μας έδωσε το "Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε", η παράφραση για τα νοικοκυριά είναι "πάροχοι ευτυχώς που προσφέρατε το μπλε σταθερό τιμολόγιο, για να μην  ξεπαραδιαζόμαστε κάθε μήνα".

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Οι business πάνω απ’ όλα. Κατά τα άλλα οι περίφημες αξίες για κράτος δικαίου, ελευθερίες και δημοκρατικές αρχές, πάνε περίπατο. Αυτή την παρελκυστική πολιτική ασκούν οι Βρυξέλλες καθ υπόδειξη των μεγάλων, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας. Επιδιώκοντας να παρακάμψουν ένα πιθανό veto της Ελλάδας για την προμήθεια αμυντικών συστημάτων από την Τουρκία, επιδιώκουν να περάσουν από το παράθυρο την ένταξη της Άγκυρας στο πρόγραμμα των 150 δισ. αρχικά και των 650 δισ. στο άμεσο μέλλον.

Του Αλέξανδρου Σπ. Αυλωνίτη*

Πριν από 45 χρόνια, τον Μάιο του 1980, φοιτητής ακόμα της Νομικής, ήλθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον φανταστικό κόσμο και τον “κοφτερό” λόγο του Χόρχε Λουϊς Μπόρχες. Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ ότι ακριβώς 4 χρόνια αργότερα, τον Μάιο του 1984, με την δημοσιογραφική πλέον ιδιότητα, θα είχα την τύχη να συναντήσω τον μεγάλο αυτόν διανοούμενο Αργεντινό συγγραφέα, όταν ήλθε στην χώρα μας για να τιμηθεί από το Πανεπιστήμιο Κρήτης ως επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής στο Ρέθυμνο.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Πριν εξήντα χρόνια μαθητής του Γυμνασίου άκουγα κάθε βράδυ στις 12 από το τεράστιο ξύλινο οικογενειακό ραδιόφωνο το αναλυτικό δελτίο ειδήσεων, όπου τα κόμματα της εποχής έβγαζαν  ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων, που κάθε μια από αυτές απαντούσε στο αντίπαλο κόμμα.

Ήταν τόσες πολλές οι δηλώσεις και οι απαντήσεις που ακολουθούσαν, που στο τέλος με έπαιρνε ο ύπνος. Τελειώνοντας το δελτίο ειδήσεων έκλεινε το ΕΙΡ και τότε  ακολουθούσε έως τις έξι το πρωί ένας μακρόσυρτος ιδιαίτερα ενοχλητικός ήχος.

Του Γιώργου Ν. Καραμανλή*

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα ιδιότυπο εργασιακό παράδοξο: ενώ η ανεργία παραμένει σταθερά υψηλή, σε επίπεδο νέων, περισσότερες από 200.000 θέσεις εργασίας δεν μπορούν να καλυφθούν. Και όχι, δεν είναι επειδή «οι νέοι δεν θέλουν να δουλέψουν» όπως συνηθίζει να λέει ο θείος στο οικογενειακό τραπέζι. Είναι επειδή το σύστημα, συνολικά, φροντίζει ώστε να μην μπορούν. Η τελευταία μελέτη της Endeavor Greece φέρνει στο φως το μέγεθος του προβλήματος: 7 στις 10 κενές θέσεις ανήκουν σε τεχνικά επαγγέλματα ή ρόλους που απαιτούν εξειδίκευση.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου

Πολλά λέγονται για την "αυτόματη" άνοδο των τιμών υγρών καυσίμων στα πρατήρια, μόλις "τσιμπήσει" το πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές. Κι άλλα τόσα, όταν καθυστερούν να εμφανιστούν οι μειώσεις των τιμών στις αντλίες καυσίμων, με τη πτώση του "μπρεντ" όπως ακούτε και βλέπετε στις τηλεοράσεις·

αρκετές φορές από ΟΧΙ απόλυτα κατατοπισμένοι δημοσιογράφους, από τη κατηγορία του μη εξειδικευμένου οικονομικού ρεπορτάζ.

Σημειώστε λοιπόν τι ισχύει για τις λιανικές τιμές και πως διαμορφώνονται:

Του Αρχιάτρου του ΕΔΟΕΑΠ Εμμανουήλ Ανδρεάδη

Ο δημοσιογραφικός κόσμος στην Ελλάδα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με ποικίλους κινδύνους που σχετίζονται τόσο με τις συνθήκες εργασίας τους όσο και με τον τρόπο ζωής τους και οδηγούν σε επιβάρυνση ης σωματικής και της ψυχικής τους υγείας. Είναι γνωστό από τη διεθνή βιβλιογραφία ότι άτομα που θα πρέπει να πραγματοποιήσουν την εργασία τους μέσα σε περιορισμένα χρονικά όρια και κάτω από συνθήκες άγχους και stress, εμφανίζουν συχνότερα ισχαιμικές καρδιαγγειακές εκδηλώσεις, στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου και αρρυθμίες συγκρινόμενα με άτομα που δεν υπόκεινται σε τέτοιου είδους περιορισμούς.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Όταν το 1989 κατέρρευσε ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμός, σε Σοβιετική Ένωση και Ανατολική Ευρώπη, κάποιοι δεν είδαν τα προβλήματα, που παρουσίαζε το δυτικό σύστημα διακυβέρνησης· αυτό της αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης μέσω των Κοινοβουλίων. Θεώρησαν ότι οδεύουμε σε έναν κόσμο χωρίς τις αντιπαραθέσεις των δύο κόσμων του παρελθόντος και άφησαν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες να πορεύονται με τις συνταγές του παρελθόντος, χωρίς να διαβλέπουν τα σημάδια κόπωσης, αλλά και στρέβλωσης από αδίστακτους λαϊκιστές και κάθε λογής πολιτικούς τυχοδιώκτες.

Γιάννης Κυριακόπουλος

Από το https://i-kyr.gr 

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου

Μιλώντας με συνάδελφο, συνονόματο, ο οποίος ζει και βιοπορίζεται πλέον στις ΗΠΑ, για τις αμοιβαίες ευχές επι τη ονομαστική μας εορτή, συνέβησαν τα εξής απίθανα...

Του Αντώνη Σκαμνάκη, Καθηγητή ΑΠΘ

Τα περιβαλλοντικά ζητήματα έχουν αναχθεί σε κυρίαρχα εφόσον αυτά έχουν εισέλθει δυναμικά στη δημόσια θεματολογία και απασχολούν πλέον συστηματικά την κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική. Θέματα όπως η κλιματική αλλαγή και η ατμοσφαιρική ρύπανση, η βιοποικιλότητα και η προστασία του χερσαίου και υδάτινου περιβάλλοντος, η αειφόρος ανάπτυξη  και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι μερικά από τα ζητήματα που οι πολίτες αντιμετωπίζουν καθημερινά είτε ως παρατηρητές είτε ως ενεργά υποκείμενα.

Του Δημήτρη Μανιάτη*

Η περιβαλλοντική συνείδηση ενός δημοσιογράφου αναφέρεται στην ευαισθησία και την υπευθυνότητα που έχει απέναντι στα περιβαλλοντικά ζητήματα κατά την άσκηση του επαγγέλματός του. Αυτό περιλαμβάνει την ικανότητά του να: Αντιλαμβάνεται και κατανοεί τα περιβαλλοντικά προβλήματα: Να είναι ενημερωμένος για θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, η βιοποικιλότητα, η αποψίλωση των δασών και άλλες οικολογικές προκλήσεις. Ενημερώνει και ευαισθητοποιεί το κοινό: Μέσω της δημοσιογραφικής του δουλειάς, να προάγει τη γνώση γύρω από τα περιβαλλοντικά προβλήματα και τις λύσεις που υπάρχουν.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Από το «Πούτιν σταμάτα», μέχρι το «Ζελένσκι παραδώσου», είναι για τον Τραμπ ένα τσιγάρο δρόμος. Και βεβαίως ο Τσάρος της Μόσχας απάντησε με φονικά drones πάνω από το Κίεβο, που σκόρπισαν τον θάνατο ακόμη και σε μικρά παιδιά. Ο Ζελένσκι από την πλευρά του αρνείται για την ώρα την παράδοση άνευ όρων, που πρακτικά σημαίνει ότι δεν δέχεται να νομιμοποιήσει την παράδοση του 20% της ουκρανικής γης, στους Ρώσους.

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου

Πρωτίστως να διευκρινισθεί πως ο τίτλος δεν έχει κανένα πολιτικό υπονοούμενο... Πρόκειται για τα χρωματιστά τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, που καθιέρωσε ο τότε υπουργός Θ. Σκυλακάκης, ο οποίος δεν είναι μέλος πλέον του Υ.Σ. Έγχρωμα τιμολόγια για τα οποία σας έχουμε ενημερώσει με προηγούμενη ΑΠΟΨΗ (στις  18/2/2025 με τίτλο:  ΑΣΠΡΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΜΠΛΕ τιμολόγια ρεύματος) Ο τίτλος, λοιπόν, δείχνει τη μαζική φυγή των νοικοκυραίων, από το "πράσινο" περισσότερο αλλά και το "κίτρινο" τιμολόγιο λιγότερο, για το "μπλε".

Του Γιώργου Λ. Νικολόπουλου

Στις 23 Απριλίου του 2010, ο εορτάζων Γ.Α.Π. -ανήμερα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου- έβαζε τη χώρα στα μνημόνια, από το Καστελλόριζο (το Κάστρο στους πρόποδες=ρίζες του βουνού). Είχε προηγουμένως κερδίσει τις εκλογές, με το γνωστό "λεφτά υπάρχουν" , για το οποίο έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες. Η μητρότητα όμως -κι όχι η πατρότητα- ανήκει όπως λένε στο οικονομικό ρεπορτάζ, σε γυναίκα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με μια τεκμηρίωση που δεν έχει επεξηγηθεί αρκούντως. 

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Κίνηση ματ, απέναντι στην αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, έκανε εν μέσω Μεγάλης Εβδομάδας η κυβέρνηση, υπό την πίεση και της Ε.Ε., που ζητούσε επίμονα από την Αθήνα, να υποβάλει στις Βρυξέλλες έως τις 27 Απριλίου τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Χάρτη της χώρας. Σε αυτόν αποτυπώνεται η μεγίστη δυνατότητα των θαλασσίων ελληνικών ζωνών, που ταυτίζεται με τον χάρτη της Σεβίλλης, που ετοιμάστηκε για λογαριασμό της Ε.Ε. το 2020. Έκτοτε η Τουρκία με επανειλημμένες διακηρύξεις και απειλές, απαιτούσε από την Ελλάδα να αποκηρύξει τον χάρτη αυτό και το περιεχόμενό του.